çoğu hayvanda* bacak uzantılarının başlangıç noktası. derin uykularda zart zart gaz kaçıran bir kuyunun ortasından alınan bir yarıçap genişliğinde olmak zorunda değildir. güzellik bakmakta olan kişinin gözlerindedir diye bir laf duymuştum. en güzel göt, koşu yolu olarak görülmeyen göttür.
en sevdiğim göt de sevip beğendiğim kişinin götüdür. hangi tip kişileri sevdiğim biraz göreceli aslında. eskiden anlatmaya çalışmıştım. uyumlu olan bazı şeylerin bir araya geldiği düşüncesi hep eskiden yaşanmış duyguları referans alan, o açıdan bakmaya çalışılmışlıkla oluşturulan kategoriler olarak kalır. salata yapmak ise şimdilik çok iyi bildiğim bir şey değil. gavurdağı salatasını çok güzel yaparım yalnız.

baba zula - el falan sallıyorum

ilgi alaka dışında her şeyi isteyen bir adamdı demek için öncelikle kendisiyle bire bir tanışmış olmam gerektiğini düşündüğüm, çok da sevdiğim bir müzisyendir.

eski terlik markası. şimdi var mı bilmiyorum. sonra ingilizcesini düşündüm. sonra tekrar türkçesini düşündüm. sonra tamam şimdi oldu dedim. şimdi çıplak ayakla odamın halısız zeminine tabanımın terli izini çıkarıp uykumun gelmediği saatlerde takip ettiğim dizileri izlemek için girdiğim internet sitelerini tuttuğum sekmeleri ne zaman kapatacağımın ya da sırasının bir önemi olmadığı gerçeğini anladığımı biliyorum.

these are comfortable terliks, you can wear them while you sleep. these terliks are made also for walking.

lemmy kilmister'ın bir dönemler bas çalıp vokal yaptığı rock grubu. space rock, psychedelic, progresif tarzlara yakın albümleri bulunur. caz da yapmışlardır.

çok güzel çizgi diziydi. 8. sezonda bitmesine üzüldüm. kıyıda köşede izlemediğim bölümleri kalmıştır, çünkü internette peş peşe izlediğim tek sezonu son sezonuydu.
müzikli kısımları, trip kısımlarda değişen renk tonları falan bu dizinin en sevdiğim yönleri sanırım.

bir anket.
en son hoşlandığım kişiden soğuma nedenimi açıklamadan önce, bahsettiğim hoşlantının hangi boyutta yaşandığına da değinmem gerekir. benim umursadığım boyutta yaşanmıştı. bir bakışa bile kanan insanlar olduğu için böyle yazıyorum. o benim arkadaşımdı, görüşüp yüz yüze konuşuyorduk. neyse.
soğuma nedenim benim kadar bile cesareti olmamasıydı. o da benim git-gel'li ruh hallerimden sıkılmıştı diye tahmin ediyorum. ben kolay vazgeçenlerden değildim o aralar niyeyse. çok yüklendim, çok bunalttım galiba. gerçi o asla umut vermeyen tiplerdendi. biseksüeldi, yani aslında her şey benim çabalarımdan ibaretti. sonra beni arkadaş olarak da sevmediğini gösterdi bir ara. o ara bitip de kafam yerine geldikten sonra gitmişti. geri geldiğinde ben yoktum. sonra tekrar geri geldiğinde korktu. bir daha da görmedim. ara sıra tivitlerini sıtalkladığım kalan son liman gibi bir şeye dönüştü. olsun, öyle kalsın.
o değil de bana tivitırda sıtalklayacak yeni sanal hoşlantılar lazım. böyle tıkılıp kalınca tivitır dışına taşmak zorunda kaldığım oluyor. inanır mısın, bazan porno açıp otuzbir bile çekiyorum.

queer as a folk dizisinin savunduğu, daha doğrusu dizinin ilk bölümünde bel kemiğini oluşturan, geylerle lezbiyenler arasında denge kurmak falan gibi bir yere bağlanmaya çalışılan tıbbi mesele, kişisel tercih.

(bkz:bunu alan bunları da aldı)**

lisede sınıf arkadaşlarımla toplanıp telefondan dinlediğimiz, çoğumuzun sevdiği türk rock müzik sanatçılarından biriydi. o arkadaşlarımın çoğu kızdı, teoman da dinlerdik, mor ve ötesi, özlem tekin falan da, cem karaca da dinlerdik, erkin koray da dinlerdik, listemiz uzundu.
gerçi (sesi dışa vererek) burzum dinleyip diğer herkesin suratını ya gülmekten ya korkudan ya da garipsemeden ekşittiğim de olmuştu.

eski şarkıları asla akıldan çıkmaz şebnem ferah'ın; çok dinledik, çok sevdik. çok iyiydi. şimdi de iyi. çoğu eski şarkısı aşk temalı olduğu için açıp dinleyesim gelmiyor. yeri geldiğinde dinlemek lazım bence.

federico garcia lorca o şiirleri bana* yazmış olsa verirdim.

büyümeye başladığında ters bir pozisyondaysa, ya öksürme numarasıyla, ya bir tarafa arkamı dönerek, ya çantamı falan siper ederek, ya da hiç umursamadan eğildiği yönden alıp yukarı kaldırır(tabii giysilerin üzerinden tutarak) öylece bırakırım.

sabah odunuysa işerken eğilirim. kumsaldaysa suya girerim. hiçbiri değilse yalnız kalabileceğim bir yere geçip ereksiyonu değerlendiririm.

"kelebekler gibi bir ki üç bir ki üç" diyen başka bir sesi anımsatır bu karakter. ahaha
o zamanın şartlarında homoseksüel** diye anılmak için crossdresser olmak gerekiyormuş sanırım.

günlük itiraf vaktim geldi. bazı şeylerle, özellikle de geçmişle ilgili şeylerle yüzleşmeye biraz korkuyorum. yalnız bu değil; ölüm gerçeğiyle yüzleşmek zorundayım, yalnız kendim için değil, bir tek ben yaşamıyorum. ne kadar bencil de olsam, ne kadar "kimse bana destek olmasın, ben de kimseye destek olmayayım" desem de, kendimi -kocaman bir yanılgı içinde- kaf dağında da görsem, "benden şu şu konularda daha iyi olan şu şu insanlar var" diyerek kendimi mütevazı göstermeye de çalışsam, gerçekten benim gibi olan, benim gibi olabilecek olan kişilerin varlığının farkında da olsam...

söylenemeyecek şeyler var. aile içindeyken bile söylenemeyecek şeyler.
nefret dolu olduğumu kabul ediyorum. normal olmadığımı da kabul ediyorum. herkesi karşıma aldığımda sığınabileceğim yerleri hiçe sayıp kendime zarar vererek gülünç duruma düştüğümün de farkındayım çoğunlukla.
söylenemeyecek şeyler var. onu çok üzdüğümü burada açık açık yazamam. çünkü daha iyi olmak istiyorum. benim için kimin hangi sıfatı taşıdığının, hangi vasıflarla doğduğunun gerçekten çok bir önemi yok. (pencereden duyduğum sese karşılık olarak: bu dediğimi seks düşünen erkekler anlayamayabilir. ben kendime kadın bile derim gerekirse. pipili kadın olurum. hayvan terbiyecisi değilim.)
hangi vasıflarla doğduğunun çok bir önemi yok. insan gibi karşıma geçip konuştuğunda dinlerim. yanıt bekliyorsan yanıt da gelir.

insanlıktan çıkmayı, insanlıktan çıkmanın yollarını, insanlıktan çıkmanın yollarını çeşitlendirmeyi, insanlıktan çıkmanın çeşitli yollarını daha şeytanca, daha kanlı, daha çıldırtıcı hale getirmeyi ben de biliyorum. bunun bir çözümsüzlük olduğunu kabullenilen bir şey gibi görmeye alışmış kimselerin televizyonları benim en büyük düşmanım değildir. televizyonlar her rengi göstermek zorunda.

dipnot: tam burada unuttuğum bir mesele var.

etik yasalarını kendimce uyguladığım her halimden bellidir aslında. kimseye vurmam, biri bana bağırmadıkça bağırmam, içimden gelmeyen bir şeyi sırf bana yapmam zorunlu gibi hissettirildiği için yapmam. bu tarif ettiğim ben, başka bir ben. bu bene biraz uzaktan bakıyorum şu an. bir böcek gibi. böyle böcekleri yerden alıp masama koyarım. yürümelerini, ses çıkarmalarını, kıpırdamalarını, uçmalarını beklerim. hiçbirini yapmayıp öylece durdukları zaman yanlarına başka böcekler gelir. başka böcekler de onları parçalamak istediği için kıskaçlarını, zehirli iğnelerini, keskin çenelerini kabuklarından içeri geçirmeye çalışır. kabuğu sert çıkan bazısına daha da sokulmaya, etrafında dönüp dans etmeye, vızırtılar çıkarmaya başlarlar. o anda da toparlanıp kabuğunun altında gizli kaldığı yerden çıkmak yerine taş kesildiklerini gördüğümde o diğer böceklerin hepsini masadan aşağı atarım. sıra benim böceklerime gelir. kıpırdamaları, ses çıkarmaları, yürümeleri, uçmaları gerek. parmaklarımdan birinin ucundaki tırnakla o böceği masanın kenarına doğru yavaş yavaş itmeye başlarım. ya yürüyecek, ya uçacak, ya ses çıkaracak, ya kıpırdayacak.

dipnot: hatırladığım kadarıyla.
değişim ya da gelişim. düşünmenin arkasındaki önündeki ortasındaki maksat. yaratılmak istenen yeni şey. kazancı yalnızca kazancı. hissettiğin gibi. ülkende bulamadığından. tek başına kaldığında. başkalarını ne kadar savunduğunu sorguladığında. tek başına tek. sen ya da ben. yaratılan yeniliğin kazançsızlığı. kimin umurunda söylesene. ben gittiğimde de umurunda olmayacak olması beni üzer. yeni bir sözcük icat ettim o yüzden. tasmanın ucundaki ipi benim ellerime dolayan bir sözcük bu. söylememe gerek yok şimdilik
değişim ya da gelişim. kimin umurunda. kendim için yaptıklarımı satmadığım koşulda. herkes kendi analarını satmanın derdine düştüğünü yüzüme haykıran lafları fısıldaşırken. anılarımı çöpe attığımı. çöpten yemek toplayanlara mı anlatıyorsun bakalım.

radyoda en sevdiğim kanalı açtım. ledzeplin çalıyor. sabah saat 9 falan sanırım şu an. okula biraz geç kaldım. densing deyz. psikolojini bozduğum için özür dilerim. geçmişe dönemeyiz, dönmemeliyiz de. gelecekte parıltıları izleyeceğini düşündüğünü hayal ediyorum. benimle ya da bensiz. parıltıların yansıması kadar gerçek geleceğinde tek başına bile yürüyebileceksin, istediğin zaman, istediğin yerde.

ilk sezonu hariç bütün sezonlarını izledim sanırım. çok eğlenceli televizyon yarışması. özellikle gençlere, yani genç geylere, kendileri için özel olarak yapılan bir şey verildiği hissini yaşatması bakımından, toplumun/kültürün/ailelerin kafamıza kaktığı "gerçek hayat" tarifini bir süreliğine de olsa yıkan, stres atmak için izlenebilecek bir program. gerçekte ne olduğumuzu sorgulamak gibi zorlama bir felsefe de çıkarılır mı bu gösteriden? ne giydiğimizin, nasıl davrandığımızın, insanların bizi hangi isimle çağırdığının kim olduğumuzla, ne olduğumuzla, kim olabileceğimizle, kim olmak isteyebileceğimizle falan ilişkisini yansıtan bir sözü vardı rupaul'un.

tv'de en sevdiğim iki kanaldan biri. bu sene adventure time'ı bitirmesiyle üzmüştür. finalini daha hiçbir yerde göremedim gerçi. çıkmadı mı diye wikiye bakmıştım, çıkmamıştı, şimdi yine bakıcam.
baktım, daha vakti varmış. keşke hiç bitmese.

çocukluğumdan beri izlediğim her filmini çok sevdiğim bir aktör. filmlere verdiği emeğin farkında olduğumu düşünüyorum, ne kadar farkında olduğumu bilmiyorum. hababam sınıfı filmlerinde kendisinin joker kartı şener şen'di bana kalırsa. şener şen'in joker kartı zaten çok eskide kaldığı için, bol bol sigara içsinler, ciğerleri bayram etsin tadında şarkıları filmin senaryosuna ilham kaynağı olan romandan aynen olduğu gibi, hiç değiştirilmeden aktarılmıştır.
kendisinin jest ile mimiklerini çok taktir edip, seslendirme sanatçılığına bayılmaktayım. keşke aramızda olsaydın kemal sunal. oyunculuğun seni zorlayan yönlerini bir bir anlatsaydın. biz de bilmezden gelseydik yine. aynı liseye gidip pamukta barbunya yetiştirseydik. turşu suyu içseydik falan.
toplumun ona yüklediği sorumluluktan hiç gocunmamış diye anlatıldığını okumuştum. ben öyle değilim. belki sinema oyuncusu olmadığım için, belki tiyatrocu olmadığım için. propaganda filmi yine çıksa da yine izlesem. gelecek için, iyilik için yaptıklarından sorsalar bize.

en bilinenini yazmak gerekirse. prezervatif yani diğer adıyla* kondom. vücut salgılarımızı, sıvılarımızı prezerve eden, birbirinden ayıran bu naylon balonun ucunda bir rezervuar bulunur. birinin prezervatifini kullanırken ucu delik mi, kesik mi diye iyice bakın. gebelikten koruyan bu mucizevi buluş, öte yandan cinsel yolla bulaşması mümkün olan, hastalık yapan bakteri, virüs falan gibi zararlı organizmaları geldikleri tafafta tutmayı, yayılmalarını önlemeyi de sağlar.

arzachel - leg

bunun için bir internet sitesi var aslında. rabbit mi ne öyle bişeydi. ecnebi arkadaşlarım bu siteye girip webcam açarak hem birbirlerini görüp hem aynı anda aynı filmi izleyip, bir yandan da ister text'le ister mikrofonla birbirlerine yazabiliyorlardı. kendim denemediğim için linkini bulmaya falan çabalamıyorum :)