yeni şarkıları so many plans'i birkaç gün önce salmış grup.
yine harika, yine ılık ılık içine doluyor insanın.
öyle güzeller, öyle safe place'ler can içlerim...

yarın itibari ile 38 gün kalmış olacak ve benim başvurmak dışında hiçbir şey yapmadığım sınavdır.
şöyle kafamı kaldırdığımda kırbaçlayacak bir koça ihtiyacım var yoksa olabilitesi yok.
maalesef çamışgezek'e falan atanmadan burnum sürtmeden akıllanmayacağım galiba.

dar kaldırımda konuşarak yavaş yavaş yürüyen teyzelerin yanından geçmeye çabalamaktır. dünyanın en zor durumlarından biridir dostlar. "eve kaç saat geç kalırım acaba? annemi arayıp haber vermeli miyim?" diye düşündürür. düşman başına...

duchenne kas distrofisi formu olanı bayağı trajik olan hastalıklar grubu.

biliyorsunuz ki özellikle bulunduğumuz coğrafyada neredeyse görmezden gelinmek ve kabul edilmemek gibi bir sorunla karşı karşıyayız. sayı azımsanamayacak kadar çok, ancak gizli yaşama mücadelesi yüzünden normalleşemiyoruz. cesur olanlarımız bir şekilde sokağa çıkıyor-du- ancak yetmiyor.

aslında sorunun temelini incelediğimizde bulunduğun toplum zemininde kendini duyurman mümkün mü bunu anlamalıyız. kabul edilmen ve aydınlatman mümkün mü? öncelikle onur yürüyüşlerine hep birlikte göz atalım. en gözde slogan.

"velev ki ibneyiz!"

sakin olun. altında başkaldırı ve özgüven çok anlamlı ve kesinlikle haklı. ancak amacımız neydi? olaya böyle mi girmemiz gerekiyor. yoksa varlığımızın ne kadar normal olduğunu göstermenin küfürsüz, bağırtısız ve daha "normal" yolları da var mı? neredeyse çırılçıplak, sarmaş dolaş ve yapış yapış, ucube makyaj ve mide bulandıran tavırlarla sizce kabul edilebilir miyiz?

eşcinseller;
- doktor
- öğretmen
- mühendis
- asker
- polis
- işçi
- berber
- bakkal
- ceo
- bilim insanı
- çoban
- ressam
- müzisyen
- hekeltraş
- oyuncu
- futbolcu
-
-
...

olabilir. vardır. rüştünü ispat etmek, varlığının ne kadar normal olduğunu kanıtlamak ve bu toplumun ayrılmaz bir parçası; muhtaç olduğu renkler olduğunu anlamak, anlatabilmek için bunca yıldır yapılanların hiçbirine ihtiyacımız yok. hatta sokaklara çıkmaya hiç ihtiyacımız yok. yapmamız gereken tek şey başarılı olmak. bir şeyler başarmak ve bunu başardığımızda eşcinsel olduğumuzu sakince ve oldukça normal, sıradan bir şekilde duyurmak. tabiri caizse takım elbiseli eşcinsellerin sahneye çıkma vakti geldi. tuhaf ve itici davranmayan, toplumun işe yarayan kısmını oluşturduğunu gösteren, belli bir kültür içinde yaşadığının farkında olanlara ihtiyacımız var.

katılırsınız ya da katılmazsınız. normalleşeceksek ancak böyle olacak. onur yürüyüşü adı altında sokaklarda sevişip çığırtkanlık yaparak ancak bu noktaya geliniyor.

taktığı korselerle belini aşırı derecede inceltebilmiş kadındır. o nasıl bir beldir lan. kavradığın anda orta yerinden kırılacak gibi duruyor.

koynunda yılan beslemektir.

186/100/29 uzun süreli ilişki düşünen, kişisel temizliğe önem veren, arayışı seks olmayan ciddi beyler yazsın.

not: yer var.