beni televizyonun karşına çivilemiş filmlerden biridir. steven spielberg'ün dehasına bir kere daha derin bir hayranlık duymamı sağlayan, ezber bozan ve hayata, geleceğe dair derin sorgulamalar yapmamı sağlayan filmdir. bir kez izledim beş on kere daha izlerim. izledikçe tadına varılacak, yeni ayrıntılar keşfedilecek bir filmdir.
kardeşim bile bana "ablacım" demezken bana bu keyfi, mutluluğu yaşatan insandır kendisi. seviyoruz efendim fazlasıyla! bu arada ablasının adı da filiz olduğu için yabancılık çekmedi bunu söylerken.
ilkokulda annemin aldığı troya efsanesi'nin kitabında zeus'un temsili resmi vardı. kafamda tanrı şekli ilk öyle oluştu ve uzun yıllar öyle kaldı. üstüne sarındığı kıvrımlı kumaş yığınından kaslı kolları, geniş omuzu görünen, uzun beyaz sakallarına rağmen genç ve güzel bir yüzü olan, yarı uzanmış bir pozisyonda bütün haşmetiyle yeryüzündeki kullarına kısık gözlerle bakan bir tanrı!
heteroseksüellerin elinde yetişenler %100 sağlıklı olduğu için(!) haklı olarak gösterilen tepki! "senin ailen eşcinsel değildi de ne oldu? bir bak bakalım ne durumdasın?" diye sorarlar adama ya neyse! deveye neden boynun eğri? demişler, nerem doğru ki? demiş. memleketin halinden belli işte kafanın kıvamı!
her yaktığımda asla yapamayacağımı hissettiğim iş. kanserden ölmeyi bile göze aldım resmen. ama ille bırakmak isteyen varsa belki aşağıdaki link yararlı olur. bir izleyin bence.
hayatta her şey olabilir, insanın olduğu yerde her şeye inanmak gerekir denecek türden bir duruma denk gelen kadındır. aşk zaten kontrolü mümkün olan bir duygu değil. kimi, neden sevdiğini kolay kolay kestiremez insan. ayrıca birçok duygu (hayranlık, sevgi, bağımlılık) aşkla karıştırılabilir. velev ki duygu aşk! bir kadın bir erkeğe aşıksa- hesapsız aşklar için söylüyorum- ince hesaplara girmez ki, kimse giremez! sonuç hayal kırıklığı olur mu? şüphesiz! ama yaşadığım deneyimlere bakarak bir öküze aşık olmaktan daha büyük bir yıkım olmaz benim adıma. en azından aşka küstürmez insanı. karşınızdaki insansa acı duyar, mutsuz olur, özler ama onun da desteğiyle aşabilirsiniz bu durumu. hetero bir öküzle bunların hiçbiri mümkün değildir! bir sallar sarsar adamı sittin sene kendine gelemezsin!
nip/tuck, cnbce'de yayımlanan en sert diziydi. izleyenler bilir. hayatın tüm yüzleri vardı o dizide. bir bölümde klinikte ameliyat için bulunan bir lezbiyenle bir trans birbirlerine aşık olmuş ve çılgınlar gibi sevişmişlerdi hangisi hangi rolü üstlenmişti, yoksa bütün rollere boşverip yalnız kendilerini ve duygularını mı yaşamışlardı bilmiyorum. ama hayatta her an her şeyin olabileceğini gösteren iyi bir örnektir.
keşke saçıyla başıyla oynamak yerine konuşmayı öğrense. vitrin güzel tamam da içerik zayıf. bir de çok yapay değil mi? tamam hasetleniyor da olabilirim!
arapça "şems" (güneş demektir) sözcüğünden türetilmiş, aslında güneşten korunmak için yapılmış, daha sonra yağmurun gazabından da korunmak üzere kullanılmaya başlanmış araçtır.
okulumuzdaki sanat tarihi öğretmeni. kadın konuşmayı seviyor ya da kendine hakim olamıyor. konu onu ilgilendirsin ilgilendirmesin, çat diye lafın içinde.
vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
bir hilâl uğruna, yâ rab, ne güneşler batıyor!
ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi...
bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın?
'gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın.
herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
seni ancak ebediyyetler eder istiâb.
'bu, taşındır' diyerek kâ'be'yi diksem başına;
ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
yedi kandilli süreyyâ'yı uzatsam oradan;
sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına,
uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem;
tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.
çünkü aşk bir kurgudur diye devam etmesi gereken cümle. karşınızdaki insanın nasıl olduğu değil, sizin ona ne anlam yüklediğinizle ilgili bir durumdur. bu nedenle bazıları aşkı " karşınızdaki insanın bulunmaz hint kumaşı olduğunu sanmakla hıyarın teki olduğunu anlamak arasında geçen süreye aşk denir." biçiminde tanımlamıştır.
iyi bir kadınla iyi bir erkek beraber değildir. çünkü kadınlar kötü erkeklere aşık olup iyi erkeklerle dertleşir. ( v. hugo)
üstadın sözünü doğrulayan önerme!
lgbt bireylerinin ezildiklerini düşünmüyorum, diyen; yaşadığı toplumdan bihaber yaşam formu. duyarsızlığı ve bencilliği en homofobik insanı bile dumur edecek düzeyde.
takip etmediğim, tanımadığım bir medya fenomeni. ama ölümü nasıl koydu anlatamam. sonradan baktım videolarına. içim yandı. nasıl hayat dolu, neşeli, güzel bir insanmış. her ölüm erkendir ama bu da çok çok erken oldu, yazık oldu. ışıklar içinde uyu canercim.
kafası kesilmiş tavuk gibi ne tarafa gideceğini bilememek, bazen kendi kendine konuşuyor gibi hissetmek, bazen kenarda durup oynayanları uzaktan izleyen pısırık bir çocuk gibi oyuna girmeye cesaret edememek, bazen de "bu kadar hesapsız insanı nerede bulacaksın, güzel güzel takıl işte!" biçiminde kendi kendine gaz vermektir.
sözlüğe dahil olduğumdan beri uyku haram oldu. sabah altıda kalkıp yedi olmadan evden çıkmam lazım. gözümden uyku akıyor ama "şunu da okuyayım, bunu da okuyayım" derken uyku kaçıyor. yarın yine zombi gibi gezerim ortalıkta. bir hafta rapor alıp bütün başlıkları okuyup öyle mi devam etsem hayata?
ayı sözlük iki yaşında zirvesi için kalkıştığım kurabiye operasyonundan sonra yaşamaya başladığım süreç. daha önce konusu olmadı ya da ailemle yaşamadığım için bilmeleri gerekmedi. ama yazlıkta bir arada bulunduğumuz için telefon görüşmeleri falan derken kurabiyeleri yapan kuzenim dahil anne, baba, kardeş, komşular herkes bir lgbt sözlüğünde yazdığımı, bir sözlük dolusu eşcinsel arkadaşım olduğunu öğrendi. on gündür eşcinsellikle ilgili ne biliyorsam, yanlış kanıları düzeltmek için sayıp döküyorum. heterolar eşcinselleri yok saydıkları gibi onlarla ilgili sorunları, gerçekleri, olayları da konuşmaz, yok sayarlar. benim yakın çevremde bu konu hiç bu kadar açık seçik konuşulmamıştı. yığınla önyargının yanı sıra "aslında özel hayatları onları ilgilendirir." gibi sonuçlara da varıyorlar arada bir. ama hala eşcinselliğin ahlaki bir çöküntünün sonucu olduğunu düşünmeden de edemiyorlar. eşcinsel arkadaşlarım olmasına bir itirazları yokmuş, ama çocuklarından biri eşcinsel olsa ne tepkiler vereceklerini de az çok sezdim bu süreçte. sözlüğe katılmadan önce sizin dünyanızla, sorunlarınızla, mutsuzluklarınızla ilgili çok az fikrim vardı. sözlüğe katıldıktan sonra sizi daha iyi tanıdığımı ve anlamaya başladığımı sanıyordum, meğer hiçbir şey anlamamışım. birebir yaşamadan, o tepkileri, koşullanmaları görmeden insan kavrayamıyor hiçbir şeyi. kimsenin hayatı ve bedeni yalnız kendine ait değil bu toplumda tamam, ama hiç kimsenin hayatına ve bedenine de eşcinsellerde olduğu kadar müdahale edilmiyormuş, bir şeyleri değiştirmek ya da kabul ettirmek için buzdan ve ateşten bir duvara çarpa çarpa amansız bir mücadeleye girmek gerekiyormuş. gördüm, anladım, çok üzüldüm! işiniz ne kadar zor, şimdi daha iyi anlıyorum.
kafası kesilmiş tavuk gibi ne tarafa gideceğini bilememek, bazen kendi kendine konuşuyor gibi hissetmek, bazen kenarda durup oynayanları uzaktan izleyen pısırık bir çocuk gibi oyuna girmeye cesaret edememek, bazen de "bu kadar hesapsız insanı nerede bulacaksın, güzel güzel takıl işte!" biçiminde kendi kendine gaz vermektir.
yok bende fotoğraf falan. zaten sevmem de bear tipli erkekleri. ama birkaç gün önce (bodrum'da) tam bir bear gördüm. " şöyle çaktırmadan bir fotoğraf çeksem de bizimkilere- sizden söz ediyorum- göndersem." dedim gel gör ki izni olmadan bunu yapmak etik gelmedi. sonra düşündüm de sözlüğe gire çıka algımın seçiciliği değişmiş. erkeklere sizin gözünüzle bakmaya başladım, allah sonumu hayır etsin.
acınası olduklarına inananlara inat hayata 5-0 yenik başlamış gibi görünseler de kendilerini yeniden var etme becerisine sahip bir kadına dönüşebilme gücü olan kızlardır.
bu kadarı bardağı taşırır denecek bir haksızlığa maruz kalmıştır.fikir intihali'nin benim bilmediğim bir zararı mı dokundu sözlüğe, yoksa sırf sözlükle ilgili düşüncelerini özgürce paylaştığı için mi kapı dışarı edildi? sözlükte var olabilmek için hep sansürlü ve kontrollü mü konuşacağız? o zaman mecranın düşünce özgürlüğü nerede kaldı? çok bilinmeyenli, acil olarak cevaplanması gereken bir durum!
bir kanuni değildir, bir 4. murat da değildir. bir osman bey, orhan bey hiç değildir! belki biraz yavuz. ama kendini bunların toplamı sanıyor. oysa ola ola zalim, takıntılı, tükenmeye yüz tutmuş, itibarsız bir başbakan oldu.
filizku
wolverine