bir insana karsi duydugunuz onla seks yapma, cinsel faaliyetlerde bulunma istegi. hic tanimadiginiz birine de olabilir, seks yapanayacaginiz ogretmeniniz, evli birisi gibi kisilere de. hoslanilan tipteki kisilere daha cok olsa da, bazen hic tipiniz olmayan kisilere karsi da, bazi ilginc gelen ozelliklerinden dolayi (utangac olmasi, zengin ve havali olmasi, guzel bir dovmesinin olmasi, eski erkek arkadasinizin eski erkek arkadasi olmasi vs.) cinsel cekim duyabilirsiniz. ote yandan her cinsel cekim duydugunuz kisiyle sevisemiyorsunuz, yok oyle bir dunya :)

hayatimda benim hic basima gelmedi bu durum. sanirim iliskilere cok akilci yaklasiyorum, bu nedenle "beni sevmeyeni ben hic sevmem" modundayim, bu nedenle karsilik bulamadigim zaman direkt soguyorum insanlardan. birisi beni illaki sevsin diye de ugrasmam mesela, seviyorsa sevsin, dunyada kalan tek insan da o degil diye dusunurum. ote yandan kendimi bulunmaz hint kumasi olarak da gormuyorum, hatta kendime karsi acimasizim da, yalniz beni sevene ve sevgisini gosterene acaip deger veriyorum, hele duygular karsilikliysa direkt el ustunde tutarim, askimi acarim, sevgiye bogarim. platonik takilmak bence ciddi bir zaman kaybi ve dunyadaki kimse karsiliksiz ask yasanacak kadar benden degerli degil diye dusunuyorum. tas kalpli miyim neyim bilemedim :)

aradaki samimiyet seviyesinin belli bir eşiği geçtiğini gösteren bir ölçüttür. osurmak gibi çok doğal bir eylemi saklamaya kasmıyorsunuzdur artık. güzeldir.

hayatım boyunca, oldum bittim tekeşli yaşadım, sanırım benim cinsel karakterim bu şekilde. bunun nedeni olarak geç açılmam, ondan önce kızlarla ilişki yaşamış olmam mı nedendir bilmiyorum, kızlarla da tekeşliydim, kimseyi aldatmadım, açıldıktan kısa bir süre sonra da sevgilim oldu ve hala devam ediyoruz. açılma süreci çalkantılarımda bir ara çokeşli diyemeyeceğim ama, tek gecelik yaşadığım bir çok kişinin girip çıktığı çalkantılı, sıkıntılı ama bence yaşanması gereken bir dönem de yaşadım, o kısımdan da aslında pişman değilim, ama öyle o kucaktan bu kucağa bir hayat nasıl geçer bilmiyorum zira benim hissettiğim, bir noktadan sonra, kalktığım her yataktan içimde derin bir duygusal boşluk, bir tükenmişlik hissiyle kalktığımdı. bir noktadan sonra bu duygu benim içimi yemeye başladığında durup "ne yapıyorum ben amk?" demiştim kendime. burada tekeşli yaşamı övüp orta sınıf ahlakı dayatmacılığı yapmak da istemiyorum, sonuçta herkes nasıl rahat ediyorsa öyle yaşasın derim, yalnız bir ilişkide güzel bir cinsel uyum, güzel bir arkadaşlık, güven, sevgi ve şefkat olması beni daha çok mutlu ettiriyor, onu biliyorum. bir de belki de öyle dramatik ayrılıklar, aldatmalar falan da yaşamadım ben, o nedenle ruhum da fazla örselenmedi o konuda, bu nedenle de böyle rahat konuşabiliyorum, bilmiyorum. açık ilişki yaşayanlar da öyle mutluysa sorun yok bence, hatta romantik ilişki yaşamayıp farklı kişilerle sadece seks ilişkisi yaşayanlar da ok, ama "etrafta bir sürü bal toplayacak çiçek varken neden sadece tek bir çiçekle yetineyim" veya "zaten bi yaştan sonra seçeneklerim azalacak, o zaman durulmak zorunda kalacağım, hazır gençken seksin dibine vurayım" şeklinde artık bir cinsel gözü doymama mı denir ne denir, bana pek uymuyor. bir de ben biraz da mr. play it safe, yani fazla riske atılmayı, maceradan maceraya koşmayı falan seven biri değilim, nedeni o da olabilir, kafamın rahat olması, huzurlu olmak daha önemli benim için, maceraları başka konularda yaşamayı tercih ediyorum. bunun dışında tekeşli bir eşcinsel yaşam da bu ülkede çok süper kolay birşey değil, yine de her sıkıntınızı paylaşabileceğiniz, derdinizi dinleyip ortak olan, size yardım eden, iş yerindeyken size komikli resimler gönderen, tatillerde beraber dünyayı gezdiğiniz bir eşinizin olması dünyanın en güzel zenginliklerinden biri bence. kendimi kısıtlanmış hissediyor muyum? pek değil aslında. elbette orada burada görüp çok beğendiğim, cinsel çekim hissetiğim başka erkekler oluyor, ama zaten her cinsel çekim duyduğunuz insanla yatıyor değilsiniz zaten, hatta çok az bir yüzdesiyle yatabilirsiniz (çoğu karşıcinsel zaten muhtemelen), bir de yatsanız nolcak zaten, yatmak için bir sürü emek, diyelim işler yolunda gitti yattınız, sonrasında gene aynı boşluk, anlamsız geliyor. bir de yani sevgiliyle abazan muhabbeti yapmak konusunda bir sıkıntım yok, bu da aklıma gelenleri paylaşma konusunda da beni kısıtlamıyor, o yüzden genel olarak kısıtlanmış hissetmiyorum diyebilirim.

no woman no crydan sonra hit olması olası bir başka reggea şarkısı olabilir.

er kişi için hakaret, kadın içinse erkeğin etrafın hijyenini korumak için yapmasını beklediği davranış. öte yandan erkek için de sağlıklı diyorlar.

bu gerçekten keyifli birşey. karşıcinsel çiftler arasında pek olmaz herhalde (yapanlara saygım var), ama erkek eşcinsel çiftler arasında, belki abazan muhabbeti olayı biraz da erkeklerin genlerinde olan birşey olduğundan, sokakta, televizyonda, internette vs. görülen tiplere "şu da çok tatlıymış, bunun da vücudu taş gibiymiş" vs. tarzı muhabbet döndürmek keyifli oluyor. elbette belli bir karşılıklı güven seviyesi yakalandıktan sonra herhalde iki tarafı da rahatsız etmeyen bir durum olur.

"ilişki emek istemez" diyebilen kişilerin cidden kaç düzgün ilişki yaşayabildiklerini, bu ilişki dediklerini kaç zaman kazasız belasız, saygı sevgi sınırları içerisinde götürebildiklerini merak ettim. varsa öyle kolay ilişki, açıklasınlar sırrını da bizler de faydalanalım.

benim tecrübem şu ki, ilişki gayet karşılıklı emek, fedakarlık, anlayış, özveri, gerektiğinde geri adım atmak, gerektiğinde suyuna gitmek vs. tarzı davranışlar gerektiriyor. öte yandan bunu sevdiğinizden, güvendiğinizden ve içinizden öyle geldiğinden yapmanız gerekiyor. eğer ilişki için gerekli o emeği kasarak, istemeyerek, zorla, lanet ede ede yapacaksanız, işte o ilişki gitmez. emek vermek ile zorlamak arasında bir fark var, o karıştırılmış sanırım.

flight filmi hakkında spoiler içeriyor.

flight diye denzel washington'ın beni çok etkileyen bir filmi vardır. filmin sonunda adam, hakkındaki tüm suçlamalardan ve hapis cezasından kurtulabilecek son noktada, mahkemede sorgulanırken, o son bir soruda "uçağı kullanırken alkollü müydünüz?" sorusuna, tam film bitti adam kurtulacak gözüyle bakarken, "evet alkollüydüm" cevabını verir, bir anda ortalık karışır, zira adam ve avukatları bütün film boyunca bunun tersini kanıtlamaya çabalamışlardır. daha sonrasın adamı hapishanede gösterirler, denzel abi diğer mahkumlara kendi hikayesini anlatırken "o zamana kadar o kadar çok yalan söyledim ki, tam o noktada artık hayatım boyunca söyleyebileceğim yalan kotasını doldurmuş olduğumu farkettim, o son yalanı da söyeleyip kurtulabilirdim ama bunu yapamadım" der.

bazen ben de, özellikle eşcinsellik mevzularında bu filmdeki adam gibi hissediyorum kendimi.

bana da soruluyor bazen ve ben yalan söylemiyorum, "yok" diyorum. uzunca bir süredir yok dediğim ve beni bir kızla uzun zamandır gören olmadığı için, "ibne herhalde bu" dedikoduları ediyorlardır herhalde belki ama hiç sikimde değil. etrafımda otuz küsür yaşına gelip evlenmemiş ve gey olduklarını hiç zannetmediğim başka erkekler de var ve bu beni rahatlatıyor biraz bu konuda. kırkı devirince ne olur bilmiyorum ama. ben artık bu konularda fazla yalan söyleyebilecek noktada değilim zira uzun yıllar bir yalanı yaşadım, çok zor bir açılma süreci de geçirince, artık daha kimseye bu konularda yalan söyleyecek gibi hissetmiyorum. en kötü geçiştiririm ama zaten fazla üsteleyen manyak tipler yok, olsa da ben onların yanında durmam.

bazen bazılarına "kız arkadaşım yok ama erkek arkadaşım var" demek içimden çok fena geliyor, bi gün tutamayıp diyebilirim valla. zaten bu aralar etrafımdakilere açılma isteğim çok fazla...

toplumlaşmak pek doğru bir ifade olmamış, "bir araya gelmesi, işbirliği yapması vs" türü bir ifade daha doğru olurdu. neyse, anlatılmak istenileni anladım, bence bunun nedeni lgbt bireylerin ortak bir kültürel tabandan gelmemeleri, her birinin toplumun değişik kesimlerinden çıkmaları, bu nedenle de farklı politik, sosyal ve ekonomik beklentileri, farklı hassasiyetleri olmaları kaynaklı. sonuçta benzer kültürel temelli azınlıkların, mesela zencilerin, işbirliği yapması daha kolay. olay sadece feminen erkek eşcinsellerin, diğer erkek eşcinsellerce ayrımcılığa uğraması değil yani.

straight kelimesinden yamultulmuş duran heteroseksüel karşılığı. yalnız hakikaten çoğunluk düz, geri kalanı ise yamukmuş anlamı çıkıyor. bunun yerine karşıcinsel kelimesi daha uygun gibi.

başlık kirliliğini önlemek için alakalı başlıkların birleştirilmesi belki iyi niyetli bir hareket ama ailede eşcinsel birinin olması şeklinde bir başlık açıp girdiğim bu yazının, böyle kötü bir soru başlığına taşınmasını rahatsız edici buldum, zira benim anlattığım durumla çok da örtüşmeyen bir başlık, ben daha genel kavramlara yönelik başlıklara yazmaya çalışıyorum. lgbt durumlarıyla ilgili kendimce önemli bulduğum konularda, özenli başlıklara yazmaya uğraşıyorum ki, başkaları da, özellikle google araması ile kafasındaki bazı konuları merak edenler buraya gelip düzgün ve açıklayıcı, bilgilendirici şeyler okuyabilsinler diye. dolayısıyla başlık kalitesinin önemine inanıyorum, bu sözlüğün de türkçe lgbt kaynağı olarak önemli bir bilgi açığını doldurabileceğini düşündüğümden ve bilgiye ulaşmada yetersizlik çeken kişilere kaynak olarak kullanılabileceğinden buraya kayıt oldum ve yazıyorum. bu nedenle ilgilenen kişilerden, başlık birleştirme hususunda daha hassas olmalarını rica edeceğim.

istanbulda böyle biriyle buluşmuştum. buluştuğumuzda bana hornette söylediği herşeyin uydurma olduğu bir bir ortaya çıktı. fotoğrafından daha yaşlıydı, adının başka birşey olduğu konuştukça ortaya çıktı ama ne olduğunu söylemedi gene de, mesleğinin mühendis değil tıp doktorluğu olduğu yine konuşurken ortaya çıktı falan. adamdan acaip derecede rahatsız olmuştum. o yaptıklarından mahcup değildi hiç, bana "niye böyle bir ortamda gerçek kimliğimi açıklayayım ki? bu ortamda kime güvenebilirsin ki? bence sen de kimliğini herkese gizlemelisin, kimin ne olduğu belli değil".

valla bu eşcinsel ortamları gizli kapaklı döndüğünden, bir ifşa korkusu olduğundan, alakasız tiplerle buluşulduğundan ve gasp veya cinayet gibi olayların döndüğü ve polisin bu tip durumlarda sizi kollamadığı bir ülkede, bir takım güvensizliklerin yaşanması maalesef normal. öte yandan bu kadar paranoya durumlarına düşmüş bir kişinin sağlıklı bir ilişkiyi geçtim, biriyle sağlıklı bir iletişim kurabilmesi bile mucize. ortamın potansiyel tehlikelerine göre temkinli yaklaşmak çok önemli fakat öte yandan kendini bu denli herkese gizlemek, aşırı korku ve yalan, sizi sadece yalnızlaştıracaktır.

ben gene de ayıp olmasın diye adamla bi saat kadar oturmuştum. muhabbet etmiştik, biraz da hayatını açmıştı bana, hatta bir parça güvenmişti belki ama yine de iletişim kurması çok sıkıntılı birisydi. arabası vardı, seni eve bırakırım dedi, tamam dedim, nerede oturuyorsun, şurada, tamam dedi, gittik oraya fakat ben sokakları karıştırdım bi an o karanlıkta, o sırada bana "başka bir yerde oturuyorsan söyle sorun değil, evini gizlemene gerek yok, rahatsız etmem seni" demişti. ben içimden hasbinallah çekmiştim. çok sıkıntılı bir adamdı kendisi, yazık.

bu yaz mehmet binaya rastladım ama sanırım bu çok ilginç birşey değil. murat boz'a, kenan imirzalıoğlu'na, ne bileyim kadir inanır'a falan rastlasaydım, işte o zaman bomba olurdu da, onlar da enayi değiller herhalde. bi kere almanya'dayken de ünlü bir türk moda fotoğrafçısına rastlamıştım. gerçi adamın o sırada kim olduğunu bilmiyordum ama hem koyduğu fotoğrafları çok profesyoneldi, hem de açık adı, instagram hesabı falan da profilinde vermişti, oradan öğrenmiştim ünlü biri olduğunu. bu adamın da şimdi adını hatırlamıyorum. istanbul'dayken karşıma fatih ürek, aydın maydın çıkar mı diye bakıyordum etiler taraflarına geldiğimde ama onları da göremedim hiç. bu konuda bu çok ilginç olmayan anılarım bu kadar

not: ünlü olmadan önce x ile oradan tanıştım, yattım kalktım diyen arkadaşlarım elbette mevcut

bu yakışıklı amcayı bu yaz ayvalık civarlarında hornette gördüm, güzel güzel fotolarını da koymuştu. caner alper ile ayrılmışlar mı çözemedim, mesaj atsamıydım bilemedim, hornette ünlü birine rastlamak durumunu yaşadım ama bu şekilde.

insanın kendi hayatı ve geleceği için kendine örnek aldığı kişiye verilen ad. o kişinin yaptığı şeyleri yaparak ileride o kişinin şu anki konumuna ulaşmak için elde bir yol haritası olur. eğer erken yaşlarda kendinize iyi rol modeller seçmişseniz (tabii çevrenizde size iyi rol model olacak iyi insanlar olması lazım bu durumda), gerekli azim, çaba ve sabrı da gösterirseniz, hayatta işiniz oldukça kolaylaşıyor, ben ne bok yiyicem sıkıntılarına girmiyorsunuz.

lgbt çocuklar için bu durum biraz daha zor. etrafta iyi rol model olacak lgbt bireyleri geçtim, açık eşcinsel olan kişi sayısı da sıfıra yakınsamaktayken, böyle bir rol modeli bulmak fena halde zor. türkiye'de yaşayan biriyseniz, eşcinselliğinize dair yapabileceğiniz en iyi şey ingilizce öğrenip yabancı kaynakları okuyarak kendinize bir yol haritası çizmeniz, bilinçlenmeniz, öğrenmeniz. bunun dışında mesela bu ayı sözlük platformunun da çok değerli ve pek fazla yerde bulunmayacak bir tecrübe paylaşımı ortamı olduğunu düşünüyorum, en azından böyle bir potansiyeli var.

ayrıca (bkz: pozitif eşcinsel rol model)

şüphesiz ailenin bu durumu biliyor, kabullenmiş ve atlatmış olması, o kişiden sonra gelecek lgbt çocukların hayatını kolaylaştıracaktır (herhalde yani). üstelik mesela eşcinsel olduğunuzu düşünüyorsunuz ve bunu konuşacak bir açık eşcinsel dayınız var, nasıl manyak birşey olurdu bu kimbilir. hayatın erken evrelerinde, eşcinselliğiniz yüzünden fazla örselenmeden akıl danışabileceğiniz, sizi rahatlatıp yol gösterecek güvenilir birisi olsaydı muhteşem olurdu. ayrıca ailenin geneli de lgbt konularında bilinçlenmiş kişiler olurdu. ülkemizdeki lgbt özgürleşmesinin tarihini düşünecek olursak, bizim neslin başına gelmesi biraz zor durumlar. gerçi benim annem üstü kapalı olarak "bu genetik ne kötü birşey" diye salak salak söyleniyor ve açıkca soramadım ama muhtemelen ailede bir başkasının da eşcinsel olduğunu düşündüğünü ima etmeye çalışıyor kendince, ama kim bilmiyorum.

dört çocuklu bir ailenin en büyük oğlu olan eşcinsel bir arkadaşım var, üstelik çok da aktivist, kültürlü biri bu konularda, ne tesadüf ki en küçük kardeş de eşcinsel çıktı :) o kardeşin yaşadığı görece rahatlığı hayal bile edemiyorum ben.

ilk fotoğraflarını gördüğümde ben de kesin fotoşaptır dediğim, fakat sonra videolarını falan gördükçe gerçekten yapıldığını anlayıp hayrete düştüğüm cinsel fantazi türü.

bir yerlerde okuduğuma göre, bunu yaptıran kişinin cidden ölüm tehlikesi varmış ve yanlış bir harekette gidermiş. işin zevki de buradan geliyormuş zira canınızı partnerinize teslim ediyor olmanız, aldığınız cinsel zevki ona katlıyormuş, sahip olma/sahiplenilme hazzı ciddi oranda yüksekmiş.

başka bir tehlikeli cinsel aktivite için (bkz: erotik asfiksi)

bu adamın pornolarının özelliği sanırım cekimlerin pasif olan tarafı ön plana çıkaracak şekilde yapılıyor oluşu, kameranın hep pasif tarafı göstermesi. bu da sanki daha brutal bir hava katıyor videolara, o şekilde farklılaşıyor.