yabanci bir insanla heteroseksuel evlilik yapmaktan farki oldugunu dusunmuyorum. ya da genel olarak kendi vatandasinizla gerceklestireceginiz herhangi evlilikten temelde farki olmamasi gerektigini dusunuyorum. maalesef farklar mevcut.. evliligim halen vatandsasi oldugum turkiye makamlarinca taninmiyor. turkiye makamlarinca bekar bir vatandasim.ablam da yabanci biri ile evli ancak evliligi heteroseksuel evlilik oldugu icin turkiye makamlarinca taniniyor, ve resmi belgelere gore evli. ablamin esinin turkiye sinirlari icerisinde sahip oldugu haklara benim esim sahip degil. benim esim turkiye'ye ancak turist olarak gelebilir.
eger kredi vermek gerekirse, turkiye'nin toronto konsulusgunda bir memur gecen yil baska bir randevu icin gittigimde medeni durumumda degisiklik olup olmadigini sordu. ona evlendigimi ancak esimin hemcinsim oldugunda turkiye'de evliligimin tanimadigini soyledim. islemlerim bittiginde aylardan haziran oldugundan, guzel bir pride ayi gecirmeme diledi. sanirim turkiye resmi makamlarinda karsilasacagim yegane iyi dilek olarak kalacaktir. yine de, az da olsa umut vermisti.
ileri yaslardakiler icin destekledigim eylem. insan 35'ten sonra dusmeye basliyor. 50-70 dusus hizlaniyor. 70-80 arasi bireyler hayat kalitesinden kaybediyor. 80 sonrasi ise hayattan zevk almak neredeyse olanaksiz 90 ve ustu ise kucuk bir azinlik disinda yardim alamadan yasayamayacak hale geliyor. eger herhangi bir nedenden daha once gitmezsem, 70 civari, 3 asagi bes yukari bir yasta, hayat kalitemi kaybetme oranina bagli olarak gerceklestirecegim eylem.
bakalim. ne desem ki sana. universitede oldugun genclik yillari guzel gececek. sakin okulu uzattim falan diye dert etme, 4 yilda mezun olunca bi bok olmuyor... henuz 22 yasina gelmeden asik olacaksin. 6.5 yil surecek, bitecek, aman iliskim bitti diye salak salak kariyerindeki guzel bir firsati tepip istafa edip turkiye'ye donme. gerizekali. sakin. ama doneceksin biliyorum. haziran 2012'de zil zurna sarhos olup babanin yeni arabasini perte cikarma. cok salaksin. biliyorum, yapacaksin. cok yerde yasayacaksin, atlas dergileri alip acaba bu uzak memleketlere gidebilir miyim diyorsun ya canim, gitmekle kalmayip yasayacaksin. 4 ayri kitada yasayacaksin. belki o dergide gordugun her ulkeye gidemeyeceksin ama hatiri sayilir yerler goreceksin. hayatinda kotu olaylar olacak. libya'da ic savas cikarsa thy'nin gonderdigi kurtarma ucagiyla sarap yudumlayarak doncegini saniyorsun ya, tam bir malsin oglum sen, mal degnegi. ne yapalim toslaya toslaya ogrenenlerdensin. duse kalka ilerleyeceksin ama cogunluk kedi gibi 4 ayak ustune. sikintilarin cok olacak ama oldurmeyecek.
su aralar gey evlilikleri daha en medeni ulkelerde bile tartisma halinde, kabul edilmis degil. ama sen evleneceksin, hem de dunyanin en tatli adamiyla, hayatinda aldigin en iyi karar da bu olacak canim. ha, turkiye'de degil, dunya mersin'e giderken turkiye tersine ortacag karanligina gidecek. sen terkedeceksin, sakin arkana bile bakma.
biraz fazla safsin, cok kandirilacaksin ama oyle ogrenceksin, he yasin 40'a dayandiginda bile hala saf salak olackasin ya neyse... cok dert etme. asil hayallerine ulasmana sana soyliyim en az 24 yil var onunde. dogru yondesin, ama sectigin patikalar zorlu, cok daha rahat yurutyecekken, illa dieknli engelli olanlari seciyorsun. ama en azindan yonun dogru. az akilli olsan hayat cok kolay olacak, ama sen kendin zorlastiriyorsun.
son olarak asiri tembelsin. biraz haraket et, spor yap, 30 yasindan sonra spora alismnak zor oluyor. 17 yasinda got buyutme. ama dinleyen kim, sen degil o kesin.
prensip olarak bu sozlukte yazmamaya kararliydim, ancak bu konuda bir istisna yapiyorum.
gectigimiz ay icerisinde 4 yildir beraber oldugum erkek arkadasim ile kanada'de gerceklestirdigim evlilik.
her seyden once bir insan hakkidir. ancak evliligim halen vatandasi oldugum ulkede gecerli degil.
her ne kadar donmeye niyetim olmasa dakarsilastirma amacli hem ablam hem ben kanada vatandaslari ile evliyiz, ablam karsi cinseten biriyle evli:
1. ablamin esi ablamla beraber turkiye'de yasama hakkina sahip, benim esim ancak turist olarak 6 ay kalabiliyor.
2. ablam tc makamlarinda(kimlik-pasaport) esinin soyadini kendi soyadiyla beraber kullaniyor. ben kanada makamlarinda esimin soyadini kullansam da turk makamlari evliligimi gecersiz saydigi icin turkiye kimliklerimde ismim kanada kimlirimden farkli.
3. ablamin esi ablamin turkiye'deki mal varliginin mirascisi iken, benim esim benim varligimin mirascisi degil.
kisacasi evet evlendim, ama turkiye evliligim gecersiz.
güzel. hatta büyüleyici. çekici. zehirli zeki ve yakışıklı bir erkek arkadaş gibi. kendine aşık eden. kaprisli. eline geçirdiği her fırsatta ağzına sıçan. bütün o yakışıklılığa rağmen hayatı sana zindan eden. 2006'da terk ettim doğup birlekte büyüdüğüm aşkımı. dayanamadım 2010'da salya sümük dizlerimin üstünde geri döndüm. ne demişler eski işe ve eski sevgiliye asla dönme demiş bir bilge kişi. dinleyeceğime burun sürterek öğrendiğim gerçeklerden. bu defa nefret ettim sevgili olarak. benden faydalanmasından. bütün enerjimi emmesinden. bu kadar çekici ve karşı konulmaz bir adam olsa da bu defa irademe güvendim ve tekrar terk ettim. hayatımda verdiğim en doğru kararlardan.
ilişkimiz artık fuck body seviyesinde. vaktim olduğunda gidiyorum. doyasıya sikişiyoruz. etinden sütünden faydalanıyorum. kahvaltımı galata'da koşuşturan vapurlara karşı yapıp üstüne galata köprüsü mısır çarşısı cağoğlu küçük ayasofya'yı adımlayıp kulağı ters taraftan gösterek vardığım set üstünde çayımı yudumlayıp vapurla kadıköy'e geçerken yunuslarla selamlaşıp martıları beslemek... üstüne adalar'da pedal basarken terleyip denizde serinlemek. sonra motorla tıngıt mıngır kabataş'a akşama despina'da kadehleri tokuşturup feneri araf'ta söndürmek. sonra sabaha karşı biraları kapıp fındıklı parkında güneşi karşılamak. arkasından sabahın serınınde ortaköy'e adımalyıp kahvaltı.
işte istanbul'u böyle yaşarsan güzel di mi? ama monotonlaşıp. trafiğine mi takıldın sabah-akşam. efendim metrobüs denen insan konservesinde çile mi doldurdun? olmayacak kurnik gibi bir daireye mi tepiştin? hiç gerek yok bebeğim. terk et ve arada gel. bir güzel sikiş. o senden değil bebeğim sen ondan faydalan.
tam bir korku klasiği. doğal olarak eskidi. winchester broların yüzü de eskidi. artık benim gibi sadece fanatik fanları izliyor. hiç bitmesini istemediğimden. karakterler artık arkadaşım gibi, hele hele o crowley yok mu. o şeytana pabucunu ters giydiren iblis. hele bu sezon başında o sub halleri falan resmen arzuladım. tabii bir de castiel gerçeği var bu dizide. böyle yatakta bir yanımda crowley olsa diğer yanımda castiel; melek ve iblis. neyse.
sürsün. daha 100 sezon olsun. hiç sıkılmam ben bu diziden.
binlerce yıllık eşcinsel kültürü maalesef zamane ruhuna yenilmektedir.
internet gelmesi ile en ücra köylerde ki geyler bile partnere ulaşabiliyor.
ama duyduğuma göre hala bu kültür kimi yerlerde hala yaşatılıyor.pariste yıllar önce bir eşcinsel amca bana; dünyanın bütün parkları geceleri bize aittir demişti.
umarım yeni nesil bu adetimizi yaşatmaya devam eder.
haruki murakami romanı. tuğla gibi(1256 sayfa) olduğu için sadece evde okuyabiliyorum. kitabın yarısına kadar geldim ve keşke bu kitap türkiye’de yazılsaydı ve bizim cemaatlerden birini anlatsaydı dedim.
spoiler!
kitap buraya kadar her yere sızmış güçlü bir cemaatin çocuk istismarından zarar görmüş birkaç karakter üzerinden dönüyor. ne kadar tanıdık(!
transfobik nefretin bayraktarı. cinsiyet kavramının yıkılmasına değil, trans kadınların kadın, trans erkeklerin erkek oldukları gerçeğine karşı çıktı. ayrıcalıklı bir milyarder olarak, hem transfobikleri hem de aşırı sağı cesaretlendirdi. ondan güç alan çok sayıda kişi, translar özelinde lgbti+ topluluğuna saldırdı.
ama kendisi sadece transfobik değil, aynı zamanda ırkçı ve cinsiyetçi de. cezayirli kadın boksör imane khelif'e ettiklerinin dumanı tütüyor hala. dost değil, düşmandır özetle.
2 hafta önce berlin’e gittim yıllar sonra. rave gece hayatı bende artık merak uyandırmadığı için mi bilmiyorum çok farklı geldi bu sefer. hiç bilmediğim taraflarını keşfettim şehrin. işgal evlerine aşık oldum mesela. birileri almanya’nın işgal evlerinde tahayyül edemediğimiz hayatlar yaşıyor ve biz de burada 9-6 yollarında ruhumuzu satıyoruz. çok defa gittim çok şehrini gördüm ama berlin sadece almanya değil tüm kıtada çok özel bir şehir.
geçen sene güney amerikalı bir çocukla birkaç aylık bir ilişkim olmuştu. ilk buluşmamızda yüzünde kocaman bir gülümsemeyle bana sorular sorarken “peki hayallerin neler” diye sormuştu. sesinde heyecan vardı. o an hiçbir hayalim olmadığını farkettim. üzerine de hiç düşünmemiştim çok uzun zamandır.
hayatımdan memnun olduğumu, bu yüzden de hayatımda bir değişiklik istemediğimi söyledim. sonra o uzun uzun hayallerini anlattı. çok kıskandım valla ne yalan söyleyeyim. hala hiç hayalim yok. böyle yaşayıp gidicem sanırım.
vardır; renktaşlarımızın iran'da molla hakimiyeti altında korkunç bir hayat yaşadığı ortada, ama her şeye rağmen, size rağmen varlar ve var olacaklar.
cambridge üniversitesinin psychological medicine dergisinde gezinirken denk geldiğim bir araştırmayı paylaşacağım: iranlı gay erkeklerdeki mental hastalık semptomları ve intihar eğilimi.
dergiye ve makaleye 36 dolar karşılığında ulaşılabiliyor ancak bilimin deliklerden sızma gibi bir huyu vardır. dolayısıyla size sci hub üzerinden ücretsiz ulaşmanız için link bırakıyorum, ben özetleyeceğim makaleyi ancak okuma yapmak isteyenler buradan ulaşabilir: https://sci-hub.se/https://www.cambridge...
makale 2019 yılında yayınlanmış, 2021 yılında da revize edilerek dergiye kabul almış. özellikle iran'ın seçilme nedeni malum hükümet ve burada gay erkeklerdeki yüksek intihar oranı. çalışma iran'da gizlilikle yürütülüyor 18-49 yaş aralığında hayatın farklı segmentlerinde yaşayan 213 gay erkeğe ulaşılıyor. bu erkeklerden 8'i bir kadınla evli.
araştırmaya göre bu erkeklerin %9,86 ciddi anksiyete sahibi. yine %3,29'luk oranda ciddi somatizasyon bulguları var. %33 oranında depresyon belirtileri gösteriyorlar.
katılımcıların %20'ye yakını intihar düşüncesine sahip, %7,51'i intihar tehditinde bulunmuş ve %1,88'i daha önce girişimde bulunmuş.
genç gay erkeklerin yaş almış gay erkeklere göre mental problemlere ve intihara daha yatkın olduğu da çalışmada yer alıyor.
iran'ın erkek popülasyonunda -10 yaş ve üzeri erkekler için- mental problem yaşayanların oranı %19 iken gay erkeklerde bu oran %40.
normal bir popülasyona ve diğer ülkelere kıyasla iran bu konuda başı çekiyor.
iran'da eşcinsel olmak nasıl bir deneyim bilemem. ama bu pezevenk mollalara rağmen var olan, var olmaya çalışan herkesle gurur duyuyorum. zaten yaşayacağımız altı üstü 60 70 sene, onu da bu aptallar yüzünden kimimiz mental sorunlarla boğuşarak geçiriyor.
kolay değil, böyle bir ülkede var olmaya çalışıyorlar:
15 yıl önce iranlı bir gayle yapılan kısa bir video bırakıyorum, tahayyül edemiyorum böyle yaşamak zorunda olmayı, zorunda kalmayı. ama bizim hayal bile edemeyeceğimiz şeyler bazılarının gerçeği.
flörtümle dışarı çıktığımızda onu eve zor düşecek hale getirene kadar frottage ile ve/veya sözel olarak tahrik ederek edging yapmak ve eve geldiğimizde o yüksek dopamin, sabırsızlık ve birikmişlikle birlikte onu boşaltmak...
bazen işin ucunu kaçırıp tarlaya çekerek, en yakın öğretmenevine veya motele giderek, benzinlik veya cami tuvaletinde de kendimizi bulabiliyoruz ama asıl zevk aldığım şey eve sürene kadar onu tutabilmek... e tabi genç adamız bazen edging yapacağız diye kendim de kabarabiliyorum, o zamanlarda da arka koltuk gülü oluyoruz. kötü bir insanım.
neden taktir ettiğimizi anlamadığım kişinin vücudunun sıradan bir parçasıdır. muhtemelen "dalga" geçen çoğu kişiden daha dardır, eğer bu yönden bakıyorsak.
ben bu yönden bakamıyorum. öncelikle, gay porno endüstrisinin kendi içindeki korkunçluklarını hesaba katmadan konuşulmaması gerekir bu konunun.
ki izlediğimiz çoğu seks sahnesi one shoot açıdan çekilmiyor. kişilerin yüzünü izlediğimiz sahnelerde penetrasyon olmadan oluyormuş gibi davranılıyor. hatta penetrasyon çoğu kez kamera hilesi ile mış gibi bile yapılıyor. sanıldığının aksine saatlerce götten sikilmiyorlar yani.
daha önceden gay porno oyuncusu olan ve sonradan piyasadan çekilmiş birinin konu hakkında bir videosunu izlemiştim. orada söylediği birkaç şey vardı;
öncelikle porno yapımcılarının ve yönetmenlerin ekseriyetinin ucuz ve kalitesiz insanlardan oluştuğu. çekimlere gelip porno starlarıyla dalga geçiyor, "fuck this faggot, suck this niggas dick" gibi direktifler veriyorlarmış, ki bu en basit kısmı.
porno starlarına yer tahsil edilmiyor ve özellikle night shoot'larda çekim yapılan yatakta uyumaları bekleniyormuş.
madde kullanmaları bekleniyormuş, bu çoğu zaman starların isteği dışında gerçekleşiyormuş.
çoğu stüdyonun anlaşmalarında özellikle pasif starların çekim dışında seks yapmaları kısıtlanıyor ve eğer çekim dışında bir birliktelikleri olursa ve bu kanıtlanırsa ödeyemeyecekleri para cezalarına çarptırılıyorlarmış.
daddy&son porn tarzı videolarda bir tarafı tamamen shave ederek, okul üniforması giydirerek, özellikle zayıf erkeklerden(örn: austin l young) seçerek resmen pedofil kişilere hizmet ediliyor. unutulmaması gereken bir şey daha var; daha geçen seneye kadar çoğu porno sitesinde amatör çekilen tecavüz videoları vardı. geçen sene bu twitter'da konuşulduğundan beri bu videolar temizleniyor, karışan olmadığında bu videolar duruyordu, hala da bazıları duruyor.
şimdilerde güzel bir ilişkisi olan ve bir porno yıldızı olarak kötü günler geçirmiş aaron'ın şöyle bir cümlesi var: "porno starıyken en popüler olan videomda aslında tecavüze uğruyordum" videosunu bırakıyorum.
nitekim bir başka porno yıldızı, tommy defendi. gay porno starıyken çektiği videoların hepsinde aslında ruhen yıkıldığını ve her şeyi para için yaptığından her çekim sonrası boş boş duvarı izleyip utandığını söylemişti. üstelik bunlar olurken daha cinsel kimliğini bile tam keşfedememişti. attığı bir imza yüzünden yıllarca istemediği seksler yaşadı. şu an eski hayatından oldukça farklı bir yaşantısı var. bir kadınla evli, iyileşmeye çalışıyor. bu süreci, farklı bir isim kullanarak, instagramdan paylaşıyor.
tabii ki bu başlığı buradan okumak overreading olarak görülebilir. ancak söylemeye çalıştığım şey, özellikle belli stüdyolara bağlı çalışan porno yıldızlarının, asıl dert etmemiz gereken yeri göt delikleri değil bilerek ve/veya umursanmayarak yıkılan benlikleri, ruhlarıdır. fabrikalarda canlı canlı deri yüzüp çanta yapan ve bu çantaları cafcaflı reklamlarla bize satan tilki avcılarıdır bu yapımcılar. ezcümle, slut shaming'e en son uğraması gereken kişilerdir zannımca.
yalnıztanrı yazdığı entryden anlaşıldığı üzere eşcinsellerin görünür olmasından şikayetçi belli ki, görünmememiz gerekiyor ona göre, eşcinselleri sapkınlıkla etiketleyen gizli bir eşcinsel olabileceği gibi sadece eşcinselleri provoke eden bir heteroseksüel de olabilir. sözlükte homofobik içeriklerin var olduğu konusunda bizleri uyarmış. homofobik yaklaşımları tespit ettiğimizde o yazarları önce uyarıyor sonra devamı halinde uçuruyoruz, çünkü ayı sözlükte homofobik, transfobik içerikleri kabul edemeyiz. yazdığı diğer entrylerde de homofobi kokusu almıyor değilim, yakın bir zamanda hesabına giriş sağlayamazsan anla ki içeriklerinde net homofobi tespit edildiğinden dolayıdır. eşcinselleri sapkın, ahlaksız, göründükleri için nefret ediliyorlar gibi etiketleyerek ülkede ekilen nefret tohumlarına sen de burada yenilerini ekleyemezsin. meselelgbt lgbt dostu görünümü üzerinden yola çıkıp lgbtileri hedef gösteren, lgbti olmanın pişmanlık olduğunu, cinsel yönelimlerin bir tercih gibi, seçilebiliyormuş gibi göstermeye çalışan bir portal. bunu net anlamıyorsanız sizde bir sorun var demektir.
(bkz:#436277) hayaterkeği nickli yazar anlaşılan belirli yerlerin tanıtımını yapmak niyetinde. meselelgbt isimli siteni arkasındakileri ben biliyorum. ve anlaşılan o ki kendisi de çok iyi biliyor. o sitenin linkini buraya koyarken utanmadığı zaten belli. o linkini koyduğu site de lgbtleri doğrudan hedef alma amaçlı bir sitedir. lgbt karşıtı aile yürüyüşleri yapıldığı tarihlerde açılmıştır orada ayrımcılığa uğradığı iddia edilen kişi dışında, dünyanın her yerinde sadece cinsel yönelimleri nedeniyle ayrımcılığa uğrayanlar, öldürülenler vs. hakkında tek ses etmemenden belli nasıl birisi olduğun ve ne amaçlarla bunları yaptığın. eşcinselleri aşağılamak amaçlı siteleri buraya utanmadan koyup sonra da utanmaz denilince "bana hakaret ediliyor" diye ağlamaya devam et sen.
yalnıztanrı isimli yazar da laf etmiş. yukarıda yazdıklarım senin için de geçerli. "arsız" "sapık" diye bahsettiğin davranışları heteroseksüeller yapınca toplumun hiç de tepki vermediğini, örtbas ettiğini sen de çok iyi biliyorsun. ama işine böyle gizli saklı hayat yaşamak geldiği için bunları yazıyorsun. gerçekten merak ediyorum lgbtler hedef gösterilirken sen neredeydin? sana mı kaldı lgbt bireylerini öldürme amaçlıları savunmak? bu tip saldırgan yapılara saygı mı duyulacak? bunlar mı özgürlük, demokrasi?
her türlü lgbt düşmanı her türlü hakareti, hedef göstermeyi yapacak ve onlara saygı mı duyulacak? yukarıda örnekte olduğu gibi eğer bunlara saygı gösterilmesini isteyenler, bu tip yapıların özgürlüğünü savunanlar bu tip saldırganlığı yapanlardan biri değilse, o zaman o kişi aslında saygı gösterme derdinde değildir. sadece korkaktır ve iki yüzlüdür.
meselelgbt gibi eşcinselleri öldürme, onları hedef gösterme peşinde olan siteleri madem bu kadar seviyor bu iki yazar**, o zaman gidip oralarda yazsınlar. kimliklerini de onlara ifşa etsinler. bakalım başlarınıza o saygı beklediğiniz ve savunduklarınız tarafından neler getiriliyor?
prensip olarak bu sozlukte yazmamaya kararliydim, ancak bu konuda bir istisna yapiyorum.
gectigimiz ay icerisinde 4 yildir beraber oldugum erkek arkadasim ile kanada'de gerceklestirdigim evlilik.
her seyden once bir insan hakkidir. ancak evliligim halen vatandasi oldugum ulkede gecerli degil.
her ne kadar donmeye niyetim olmasa dakarsilastirma amacli hem ablam hem ben kanada vatandaslari ile evliyiz, ablam karsi cinseten biriyle evli:
1. ablamin esi ablamla beraber turkiye'de yasama hakkina sahip, benim esim ancak turist olarak 6 ay kalabiliyor.
2. ablam tc makamlarinda(kimlik-pasaport) esinin soyadini kendi soyadiyla beraber kullaniyor. ben kanada makamlarinda esimin soyadini kullansam da turk makamlari evliligimi gecersiz saydigi icin turkiye kimliklerimde ismim kanada kimlirimden farkli.
3. ablamin esi ablamin turkiye'deki mal varliginin mirascisi iken, benim esim benim varligimin mirascisi degil.
kisacasi evet evlendim, ama turkiye evliligim gecersiz.
uzun zamandır yazmak istediğim başlık. kısmet bugüneymiş. konu erkekler olunca tipim yok. genç-yaşlı-ten rengi-zayıf-şişman-kaslı demeden çoğundan hoşlanıyorum, kısacası bir tipim yok. birlikte oluğum erkeklerin yaşı 17-72 arasında boy 150-210 arasında kilo 50-200 arasında, pasaport 50'den fazla şekline. hayatımın bir kısmını da tam bir slut olarak yaşadığım da bir giz değil. neyse, konu bu değil, gel-git 30lu yaşlarımın sonunda kendimden 20 yaş büyük bir adama aşık oldum, hadi bu yetmedim, herifin evlenme teklifine de salya sümük evet dedim. burada yazacamayacağım kadar özel bir teklifti.
eşime 2016'da montreal'de geçirdiğim kısa 3 günde tanıştığımızda aşık olmadım. kinky yanlarıma iyi geliyordu. neyse. hayatımın en güzel yılı olan 2016'dan sonra en zorlu yıllarından 2017'in geleceğinden hiç haberim yok. rené ben hiç bırakmadı. o zorlu zamanımda hep yanımda oldu. mozambik'te yaşadığım 1.5 yıl boyunca hep bir telefon uzağımdaydı. beni dinledi. neyse gel zaman git zaman kanada'ya geldim yerleştim. covid oldu falan. adam beni yavaş yavaş kendine aşık etti. onun olmadığı bir hayatı, ona sarılıp uyumadığım bir geceyi hayal bile etmek istemiyorum.
ancak bir gerçek var, benden 20 yaş büyük. tip 1 diyabet hastası. 61 yaşında. benimle ne kadar birlikte olacak? neyse ki sağlığı 55 yıldan uzun süredir tip 1 diyabet hastası olan biri için çok iyi olsa da, iç organları 61 değil belki 81 yaşında biri kadar tahribat görmüş. bunlar yadırgayamayacağım gerçekler. onu o kadar çok seviyorum, ona o kadar çok bağımlıyım ki... minicik bir adada, dağ başında yapayalnız yaşıyoruz. şu an ondan başka kimsem yok. en yakınmdaki ablam, arkadaşlarım toronto'da benden 2000 km uzakta. ha bu adaya taşınma fikri tamamen benim, yavaş yavaş kafasına işleyip de ikna ettim. hayatı yavaşlattım. çünkü onunla geçireceğim zaman maalesef sonsuz değil. toronto'nun saçma sapan hayhuyuyla, aptal şehir kaosuyla onunla geçireceğim kısıtlı zamanı katletmek istemedim. cennet parçası bir yere aldım getirdim, kısacası pamuklara sardım.
bu entari istediğim gibi olmadı. kafamda beylik paragraflar kurmuş olsam da, olduğu gibi parmaklarıma geleni yazdım onlar yerine.
özetle. kendinizden büyük bir herifi sevin, beraber olun, ama o herifin, o hiç istemese de bir gün sizi bırakıp gideceği gerçeğine, 50'li yaşlarınızda yalnız kalacağınız gerçeğine kendinizi hazırlayın.
hayat, ilişkiler, sürprizler. kimin ne zaman öleceği hiç belli değil, kiloluyum, bakarsın yarın ben kalp krizi geçirip onu yalnız bıramışım. olur mu olur.
o yüzden eğer seviyorsanız arkanıza bakmayın. öününüze bakın ve o adamla birlikte olun. ama önünüzdeki yılların yaşıtınız biriyle olacağından çok daha kısa olduğunu bilincinde, hayatı her anının dolu dolu yaşayarak onunla birlikte olun.
benim için dolu dolu yaşamak, uzak bir adaya taşınıp doğayla iç içe sessiz bir yaşamı seçmek oldu, siz kendinizin ve onun ne istediğini düşünerek yapın seçimlerinizi.
bu sene 40 yasini dolduracak geckin bir kardesiniz olarak, sizden farkli bir jenarasyondan geliyorum, maalesef trendlerinizi, hayata bakis acinizi anlamakta zorluk cekiyorum. muhtemelen sizler de beni anlamakta zorluk ceersiniz. size tavsiyede bulunmam gerekirse:
turkiye'yi terketmektek icin son derece saglam bir plan yapin. bakin ben liseyi 90'larin sonlarinda, universityi 2000'lerin basinda okudum. turkiye ben gencken de homofobikti, yobazdi ama kisitli da olsa size oranla daha ozgurduk. birkac basit ornek vermek gerekirse, universitede cok az negatif tepki gorerek out yasadim, yeri geldi okulun koridorlarinda erkek arkadasimi optum, sarildik, yeri geldi farkindalik yaratmak icin masalar actik. hepsini gec, huysuz virjin turkiye genelinde yayin yapan bir kanalda drag sov yapiyordu. neyse.
buna ragmen, turkiye'de gelecegimin olmadiginin bilincindeydim. yurt disina, daha medini bir ulkeye goc etmeye lise yillarinda karar verdim.
karar vermesine verdin de be salak, ne plan yaptin?
sanirim turkiye'den bir bok olmayacagi konusunda hem fikiriz. ancak ben yurt disina goc etmek istiyorum dediginiz anda elinizde yasamak istediginiz ulkenin gocmenlik karti belirmiyor.
plan yapin gencler. nereye gitmek istioyrsaniz arastirin. elinizin altinda internet vat, ben 17 yasinda tanistim kendisiyle. arastirin. gitmek istediginiz ulke beklentilerinizi karsilayacak mi, oraya uyum saglayacak misniz?
1. gitmek istediginiz ulkeyi belirleyin.
2. gitmek istediginiz ulkeye uygun, avantajli bir kariyer planlayin.
3. gitmek istediginiz ulkenin talep ettigi tum sartlari saglayabileceginizden emin olun.
4. bunlara baslamak icin universote yillari cok gec, lise siralarinda baslayin.
5. kolay degil.
6. yilmayin.
bu satirlari toronto'dan yaziyorum. hayir, hic ama hic kolay olmadi. cok badire atlattim. yaptigim planlama, tabii planlama denilebilirse cok zayifti.
20'li yaslarimin ortasinda goc edecegimi zannederken aptalca kararlar, yanlis planlama, duygusal sebepler derken buraya gelmem 30'lu yaslarimin osunun buldu. inanin yaslandikca gocmenlik kavrami zorlasan bir olgu. gelismis ulkeler beyin gocune acik, ancak genc beyinler tercih siralamasinda geckin beyinlerin onunde yer aliyor.
kolay olmayacak, ancak akillica planlarsaniz, 20'li yaslarinizin ortasinda basarirsiniz, benim dustugum hataya lutfen dusmeyin.
son olarak, lise yillarinda intihara megilliydim. cok yaklastigim, umutsuzluga dustugum anlar oldu. keske 40 yasindaki aigai, 16 yasindaki aigai'a bugun yasadigi fazlasiyla basit, ancak mutlu hayati gosterebilseydi, o depresif ergenin icine biraz umut serpseydi. kisacasi guzel bir gelecek sizi bekliyor, ancak hepsinden once, ne istediginizi bilin, istediginize ulasmak icin kendinize duzgun bir yol haritasi cizin.
yabanci bir insanla heteroseksuel evlilik yapmaktan farki oldugunu dusunmuyorum. ya da genel olarak kendi vatandasinizla gerceklestireceginiz herhangi evlilikten temelde farki olmamasi gerektigini dusunuyorum. maalesef farklar mevcut.. evliligim halen vatandsasi oldugum turkiye makamlarinca taninmiyor. turkiye makamlarinca bekar bir vatandasim.ablam da yabanci biri ile evli ancak evliligi heteroseksuel evlilik oldugu icin turkiye makamlarinca taniniyor, ve resmi belgelere gore evli. ablamin esinin turkiye sinirlari icerisinde sahip oldugu haklara benim esim sahip degil. benim esim turkiye'ye ancak turist olarak gelebilir.
eger kredi vermek gerekirse, turkiye'nin toronto konsulusgunda bir memur gecen yil baska bir randevu icin gittigimde medeni durumumda degisiklik olup olmadigini sordu. ona evlendigimi ancak esimin hemcinsim oldugunda turkiye'de evliligimin tanimadigini soyledim. islemlerim bittiginde aylardan haziran oldugundan, guzel bir pride ayi gecirmeme diledi. sanirim turkiye resmi makamlarinda karsilasacagim yegane iyi dilek olarak kalacaktir. yine de, az da olsa umut vermisti.
40 yasindan sonra yabanci dil ogrenilmiyormus... allah fransizcanin belasini versin. dunyanin en guzel yerlnde yasayip, yerel dili ogrenememek. ben neden bu kadar kabiliyetsizim!
yabanci bir insanla heteroseksuel evlilik yapmaktan farki oldugunu dusunmuyorum. ya da genel olarak kendi vatandasinizla gerceklestireceginiz herhangi evlilikten temelde farki olmamasi gerektigini dusunuyorum. maalesef farklar mevcut.. evliligim halen vatandsasi oldugum turkiye makamlarinca taninmiyor. turkiye makamlarinca bekar bir vatandasim.ablam da yabanci biri ile evli ancak evliligi heteroseksuel evlilik oldugu icin turkiye makamlarinca taniniyor, ve resmi belgelere gore evli. ablamin esinin turkiye sinirlari icerisinde sahip oldugu haklara benim esim sahip degil. benim esim turkiye'ye ancak turist olarak gelebilir.
eger kredi vermek gerekirse, turkiye'nin toronto konsulusgunda bir memur gecen yil baska bir randevu icin gittigimde medeni durumumda degisiklik olup olmadigini sordu. ona evlendigimi ancak esimin hemcinsim oldugunda turkiye'de evliligimin tanimadigini soyledim. islemlerim bittiginde aylardan haziran oldugundan, guzel bir pride ayi gecirmeme diledi. sanirim turkiye resmi makamlarinda karsilasacagim yegane iyi dilek olarak kalacaktir. yine de, az da olsa umut vermisti.
bu sene 40 yasini dolduracak geckin bir kardesiniz olarak, sizden farkli bir jenarasyondan geliyorum, maalesef trendlerinizi, hayata bakis acinizi anlamakta zorluk cekiyorum. muhtemelen sizler de beni anlamakta zorluk ceersiniz. size tavsiyede bulunmam gerekirse:
turkiye'yi terketmektek icin son derece saglam bir plan yapin. bakin ben liseyi 90'larin sonlarinda, universityi 2000'lerin basinda okudum. turkiye ben gencken de homofobikti, yobazdi ama kisitli da olsa size oranla daha ozgurduk. birkac basit ornek vermek gerekirse, universitede cok az negatif tepki gorerek out yasadim, yeri geldi okulun koridorlarinda erkek arkadasimi optum, sarildik, yeri geldi farkindalik yaratmak icin masalar actik. hepsini gec, huysuz virjin turkiye genelinde yayin yapan bir kanalda drag sov yapiyordu. neyse.
buna ragmen, turkiye'de gelecegimin olmadiginin bilincindeydim. yurt disina, daha medini bir ulkeye goc etmeye lise yillarinda karar verdim.
karar vermesine verdin de be salak, ne plan yaptin?
sanirim turkiye'den bir bok olmayacagi konusunda hem fikiriz. ancak ben yurt disina goc etmek istiyorum dediginiz anda elinizde yasamak istediginiz ulkenin gocmenlik karti belirmiyor.
plan yapin gencler. nereye gitmek istioyrsaniz arastirin. elinizin altinda internet vat, ben 17 yasinda tanistim kendisiyle. arastirin. gitmek istediginiz ulke beklentilerinizi karsilayacak mi, oraya uyum saglayacak misniz?
1. gitmek istediginiz ulkeyi belirleyin.
2. gitmek istediginiz ulkeye uygun, avantajli bir kariyer planlayin.
3. gitmek istediginiz ulkenin talep ettigi tum sartlari saglayabileceginizden emin olun.
4. bunlara baslamak icin universote yillari cok gec, lise siralarinda baslayin.
5. kolay degil.
6. yilmayin.
bu satirlari toronto'dan yaziyorum. hayir, hic ama hic kolay olmadi. cok badire atlattim. yaptigim planlama, tabii planlama denilebilirse cok zayifti.
20'li yaslarimin ortasinda goc edecegimi zannederken aptalca kararlar, yanlis planlama, duygusal sebepler derken buraya gelmem 30'lu yaslarimin osunun buldu. inanin yaslandikca gocmenlik kavrami zorlasan bir olgu. gelismis ulkeler beyin gocune acik, ancak genc beyinler tercih siralamasinda geckin beyinlerin onunde yer aliyor.
kolay olmayacak, ancak akillica planlarsaniz, 20'li yaslarinizin ortasinda basarirsiniz, benim dustugum hataya lutfen dusmeyin.
son olarak, lise yillarinda intihara megilliydim. cok yaklastigim, umutsuzluga dustugum anlar oldu. keske 40 yasindaki aigai, 16 yasindaki aigai'a bugun yasadigi fazlasiyla basit, ancak mutlu hayati gosterebilseydi, o depresif ergenin icine biraz umut serpseydi. kisacasi guzel bir gelecek sizi bekliyor, ancak hepsinden once, ne istediginizi bilin, istediginize ulasmak icin kendinize duzgun bir yol haritasi cizin.
prensip olarak bu sozlukte yazmamaya kararliydim, ancak bu konuda bir istisna yapiyorum.
gectigimiz ay icerisinde 4 yildir beraber oldugum erkek arkadasim ile kanada'de gerceklestirdigim evlilik.
her seyden once bir insan hakkidir. ancak evliligim halen vatandasi oldugum ulkede gecerli degil.
her ne kadar donmeye niyetim olmasa dakarsilastirma amacli hem ablam hem ben kanada vatandaslari ile evliyiz, ablam karsi cinseten biriyle evli:
1. ablamin esi ablamla beraber turkiye'de yasama hakkina sahip, benim esim ancak turist olarak 6 ay kalabiliyor.
2. ablam tc makamlarinda(kimlik-pasaport) esinin soyadini kendi soyadiyla beraber kullaniyor. ben kanada makamlarinda esimin soyadini kullansam da turk makamlari evliligimi gecersiz saydigi icin turkiye kimliklerimde ismim kanada kimlirimden farkli.
3. ablamin esi ablamin turkiye'deki mal varliginin mirascisi iken, benim esim benim varligimin mirascisi degil.
kisacasi evet evlendim, ama turkiye evliligim gecersiz.
uzun zamandır yazmak istediğim başlık. kısmet bugüneymiş. konu erkekler olunca tipim yok. genç-yaşlı-ten rengi-zayıf-şişman-kaslı demeden çoğundan hoşlanıyorum, kısacası bir tipim yok. birlikte oluğum erkeklerin yaşı 17-72 arasında boy 150-210 arasında kilo 50-200 arasında, pasaport 50'den fazla şekline. hayatımın bir kısmını da tam bir slut olarak yaşadığım da bir giz değil. neyse, konu bu değil, gel-git 30lu yaşlarımın sonunda kendimden 20 yaş büyük bir adama aşık oldum, hadi bu yetmedim, herifin evlenme teklifine de salya sümük evet dedim. burada yazacamayacağım kadar özel bir teklifti.
eşime 2016'da montreal'de geçirdiğim kısa 3 günde tanıştığımızda aşık olmadım. kinky yanlarıma iyi geliyordu. neyse. hayatımın en güzel yılı olan 2016'dan sonra en zorlu yıllarından 2017'in geleceğinden hiç haberim yok. rené ben hiç bırakmadı. o zorlu zamanımda hep yanımda oldu. mozambik'te yaşadığım 1.5 yıl boyunca hep bir telefon uzağımdaydı. beni dinledi. neyse gel zaman git zaman kanada'ya geldim yerleştim. covid oldu falan. adam beni yavaş yavaş kendine aşık etti. onun olmadığı bir hayatı, ona sarılıp uyumadığım bir geceyi hayal bile etmek istemiyorum.
ancak bir gerçek var, benden 20 yaş büyük. tip 1 diyabet hastası. 61 yaşında. benimle ne kadar birlikte olacak? neyse ki sağlığı 55 yıldan uzun süredir tip 1 diyabet hastası olan biri için çok iyi olsa da, iç organları 61 değil belki 81 yaşında biri kadar tahribat görmüş. bunlar yadırgayamayacağım gerçekler. onu o kadar çok seviyorum, ona o kadar çok bağımlıyım ki... minicik bir adada, dağ başında yapayalnız yaşıyoruz. şu an ondan başka kimsem yok. en yakınmdaki ablam, arkadaşlarım toronto'da benden 2000 km uzakta. ha bu adaya taşınma fikri tamamen benim, yavaş yavaş kafasına işleyip de ikna ettim. hayatı yavaşlattım. çünkü onunla geçireceğim zaman maalesef sonsuz değil. toronto'nun saçma sapan hayhuyuyla, aptal şehir kaosuyla onunla geçireceğim kısıtlı zamanı katletmek istemedim. cennet parçası bir yere aldım getirdim, kısacası pamuklara sardım.
bu entari istediğim gibi olmadı. kafamda beylik paragraflar kurmuş olsam da, olduğu gibi parmaklarıma geleni yazdım onlar yerine.
özetle. kendinizden büyük bir herifi sevin, beraber olun, ama o herifin, o hiç istemese de bir gün sizi bırakıp gideceği gerçeğine, 50'li yaşlarınızda yalnız kalacağınız gerçeğine kendinizi hazırlayın.
hayat, ilişkiler, sürprizler. kimin ne zaman öleceği hiç belli değil, kiloluyum, bakarsın yarın ben kalp krizi geçirip onu yalnız bıramışım. olur mu olur.
o yüzden eğer seviyorsanız arkanıza bakmayın. öününüze bakın ve o adamla birlikte olun. ama önünüzdeki yılların yaşıtınız biriyle olacağından çok daha kısa olduğunu bilincinde, hayatı her anının dolu dolu yaşayarak onunla birlikte olun.
benim için dolu dolu yaşamak, uzak bir adaya taşınıp doğayla iç içe sessiz bir yaşamı seçmek oldu, siz kendinizin ve onun ne istediğini düşünerek yapın seçimlerinizi.
prensip olarak bu sozlukte yazmamaya kararliydim, ancak bu konuda bir istisna yapiyorum.
gectigimiz ay icerisinde 4 yildir beraber oldugum erkek arkadasim ile kanada'de gerceklestirdigim evlilik.
her seyden once bir insan hakkidir. ancak evliligim halen vatandasi oldugum ulkede gecerli degil.
her ne kadar donmeye niyetim olmasa dakarsilastirma amacli hem ablam hem ben kanada vatandaslari ile evliyiz, ablam karsi cinseten biriyle evli:
1. ablamin esi ablamla beraber turkiye'de yasama hakkina sahip, benim esim ancak turist olarak 6 ay kalabiliyor.
2. ablam tc makamlarinda(kimlik-pasaport) esinin soyadini kendi soyadiyla beraber kullaniyor. ben kanada makamlarinda esimin soyadini kullansam da turk makamlari evliligimi gecersiz saydigi icin turkiye kimliklerimde ismim kanada kimlirimden farkli.
3. ablamin esi ablamin turkiye'deki mal varliginin mirascisi iken, benim esim benim varligimin mirascisi degil.
kisacasi evet evlendim, ama turkiye evliligim gecersiz.
40 yasindan sonra yabanci dil ogrenilmiyormus... allah fransizcanin belasini versin. dunyanin en guzel yerlnde yasayip, yerel dili ogrenememek. ben neden bu kadar kabiliyetsizim!
aigai
ciwan
sevdiğinin düğününde göbek atan adam
efemerid
dark bear
kete
actual proof
trehaloz
rdbear
sananda
youngbear14
dreamer
wolverine
yavrubear