geçen haftasonu spod'un açılma toplantısı moderatörlüğü eğitimi için istanbul'daydım. harika geçti eğitim, türkiye'nin değişik illerindeki lgbt örgütlerinden gelen 20 kişi kadardık, pek çok şeyden konuştuk, açılma süreçleri, yas süreci, açılmada aile perspektifi, grup dinamikleri, toplantılarda karşılaşılabilecek nefret söylemleri durumları, insanları konuşmaya motive etmek vs. pek çok şey. benim açımdan bu eğitimin bir başka önemi de oldu, zaten eğitime çok aktif olarak, sorular sorup yorumlar yapıp görüş bildirerek katıldım, bunun yanında konuşulan konularla ilgili olarak kendi deneyimlerimden pek çok örnek verebildim. bu örnekleri verirken de çok rahattım. bunun benim için önemi, hayatımda ilk defa, bir grup içinde (her ne kadar lgbt grubu olsa da) kendi durumlarım ve deneyimlerim hakkında ilk defa konuşabilmiş olmam oldu. eğitim sonunda pazar günkü spod'un olağan açılma toplantısına da katıldık, orada da kendi açılma sürecimi güle eğlene anlattım, ki bu da benim için ilk oldu. daha önceden o kadar açılma toplantısı moderatörlüğü yaptım, hiç birinde kendi hikayemi anlatacak kadar cesaretim olmamıştı, bu sefer nasıl oldu bilmiyorum, bıraksalar bütün hayat hikayemi anlatacak kadar rahattım.

zihnimde ne gibi birşey değişti bilmiyorum. bu tür konuları konuşmak, kendi hikayemi bir topluluk önünde anlatmak imkansızdı benim için. daha 6 ay önce gittiğim psikologa bile anlatmaya utanıyordum, anlatıcam diye soğuk soğuk terler boşanmıştı, 6 ayda resmen evrim geçirdim. bu benim için şaşırtıcı oldu. hala über süper rahat bir insan değilim bu konuda, ama ciddi bir aşama kaydettiğim kesin. kendimle gurur duyuyor muyum, yok hissettiğim gurur gibi değil, ama bolca hayret hissediyorum, bir de iyileşiyormuşum gibi geliyor. hala korkularım ve çekincelerim var elbette, hala en yakın arkadaşıma açılamadım mesela ama sürekli bu konuda bir adım atabiliyorum.

duygular ve sıkıntılar konuşuldukça hafifliyormuş, derdini anlatmayan derman bulamıyormuş, kanlı canlı yaşamış durumdayım. benden havadisler böyle.

benim gibi nerede bura diyorsanız: istiklal caddesi mis sokak no:5

istiklal'in taksim tarafından girince sağdan 4. sokak oluyor.

şansa bak ki spod'un eğitimi için istanbul'a gelmiş bulunmaktayım. cumartesi akşamı da program var ama uygun bir vakitte biterse ve ulaşım şartları elverirse ucundan accık katılabilme, ilk defa bir istanbul zirvesi görme ihtimalim var. buraya yazayım da, gelebilirsem sürpriz olmasın kimseye. sevgiler saygılar.

benim bu aralar yapmayı kafaya koyduğum ama bir türlü harekete geçemediğim bir eylem. 16 yıllık, aşırı yakın olduğum bir erkek arkadaşım var ve aslında benim eşcinsel olduğumu türlü sebeplerden dolayı aslında seziyor durumda, hatta biliyor bile diyebilirim. adam bilgisayarımda gey pornosu gördü artık daha ne görsün ama yine de ağzımdan şu kelimeler çıkmıyor. sanırım yine whatsapp mesajı ile açılacağım zira yüzyüze veya telefonda söyleyemiyorum. en kolayı whatsapp'tan basit bir mesaj yazmak, sonra işlerin nasıl gelişeceğine bakmak. öte yandan ne yazacağımı bilemedim hala. en kolayı sanırım yine "ben eşcinselim" yazmak yerine, "ahmetcim, benim mehmetle ilişkim var" yazmak. bu da fazla muğlak kaçacak diye düşünüyorum. "ahmetcim, benim bir erkek arkadaşım var" yazsam daha kesin olur herhalde. yalnız kızlara açılmaktan farklı olarak, bu arkadaşımın bu konu hakkında dalga geçmesi ihtimali var, "oha top musun olm sen" falan yazma ihtimali var, o kadar ince ruhlu bir arkadaşımız değil bu kişi. böyle bir laf yemek de istemiyorum, o nedenle mesajın ikinci kısmı olarak "bu konuda şaka kaldırabileceğimi zannetmiyorum" falan gibi birşey mi yazsam diyorum. bu da çok çıtkırıldım mı durur acaba diyorum sonra. duygularımı mesajla daha detaylı açıklamaya girişmek de istemiyorum, bu tür şeyleri detaylı konuşacaksak yüzyüze konuşmak daha iyi olur. ama işte kafam karışık yani.

adam çok yakışıklı veya seksi olsa da yine de izlemesi bana hiç zevk vermiyor. sanırım porno izlerken pasif olana odaklanmaktan ve onun vücudu ve yüz ifadeleri beni daha çok tahrik ettiğinden. gey pornosu izlerken aktif tarafa hiç bakmıyorum bile sanırım.

açılmadan önce bilseydim denilen 6 şey:

1. eşcinsel olmak sizi siz yapan özelliklerden sadece biri
2. kimsenin tepkisinin ne olacağını kestiremezsiniz
3. ilişki kurma konusu hakkındaki herşeyi yeni baştan öğreneceksiniz
4. herşey açıldıktan sonra anında harika olmuyor
5. açılma bitmeyen bir süreç
6. keşke daha önceden açılsaymışım diyeceksiniz

http://lifehacker.com/five-things-i-wish-i-knew-before-coming-out-1479386952

şu sıralar yapmayı planladığımız eylem. sevgili kişisiyle ayrı şehirlerdeyiz uzun süredir. öncesinde bir ilk tanıştığımızda 5 ay kadar, bir de daha sonra istanbul'da 8 ay kadar beraber yaşadık, sonra iş nedeniyle şehirler değişince ayrı düştük, dile kolay 4 sene geçti. bu şekilde yaşamanın bir anlamı yok, madem bunca senedir bir ilişki götürüyoruz, beraber yaşamalıyız kafasına ulaştık sanırım ikimiz de. daha doğrusu o hep o kafadaydı da, benim kafam geç geliyor.

şimdi o işinden pek memnun değil, benim yaşadığım şehirde onun alanındaki iş olanakları ve kariyer fırsatları daha fazla. ayrıca ben burada ayrı bir eve çıktım. işim de stabil sayılır, bir süre daha buralardayım gözüküyor (belki de emekli olana kadar). bu nedenle aslında taşlar yerine oturmuş gözüküyor, bu adımı atmak için mantıklı bir zaman. ayrıca psikolojik olarak da oldukça yardım aldım, bir süredir eşcinselliğimi hayatımın geri kalanı ile nasıl bağdaştıracağım konusunda çaba gösteriyorum.

aynı evde yaşamayı istiyorum evet. zaten bu şehre gelip de kendine ayrı bir ev tutması hiç bir şekilde uygun olmaz. zaten bunu bana açık bir dille de söyledi, ben oraya gelirsem öncelikle senle yaşamak için geleceğim, tersi birşey düşünme diye. zaten böyle bir durumu benim de kabul etmem mümkün değil, olmaz öyle birşey.

aynı evde yaşayınca hayatı paylaşacağız, sorumlulukları paylaşacağız, birbirimize destek olacağız, hastalıkta birbirimize bakacağız, beraber ortak planlar yapacağız diye düşünüyorum. ayrıca yemek yapmayı, sağlıklı yaşamayı, spor yapmayı önemseyen biri, bunlar da benim eksik olduğum konular, bu konularda bana yardım etmesini çok isterim. ayrıca her geceyi sevgilinin sıcaklığının yanında geçirmek de harika. sevgiliyle uyum konusunda da neredeyse hiç endişe etmiyorum zira zaten kendisi dünyanın en uyumlu, en uysal insanlarından biri. ayrıca aramızdaki sevgi bağı da bayağı güçlü, pek çok şeye şunca yıldır tolere ettik. ayrıca önceden beraber yaşadığımız evlerden farklı olarak, şu anki ev 1+1 değil 2+1, dolayısıyla kafan atarsa kaçacak, kapını kapatıp yalnız kalabileceğin bir odası da var, ve bu cidden önemli bir ihtiyaç oluyor beraberliklerde.

ne zorlar? başta aile konusunun çözülmesi lazım elbette. aileme zaten açılmış durumdayım, öyle güllük gülistanlık bir ilişkimiz yok annemle bu nedenle ama yani daha ne yapabilirim bilmiyorum. kadını aile grubu ile bile tanıştırdım. babam munis biri, ona açılmadım ama açılsam anlayış gösterip destek olur gibi geliyor. abim de dünya sikime minare biri, annem ona da söylemiş, pek de takmamış. kuzenime açıldım, halama açılasım var falan. onlar da gerçi ne kadar etki edecekler.

komşular diyeceğim ama, kaç komşumu tanıyorum ki şu apartmanda. kaç komşumla doğru dürüst bir ilişkim var. ankara'nın en süper elit semtinde oturmuyorum belki ama gene de liberal sayılabilecek bir semtteyim, oturan kişiler kibar insanlara benziyor, daha sorun yaşamadım.

kendi sosyal ilişkilerimde etkisi olur mu diye düşünüyorum? zaten yakın üç beş arkadaşıma açılma sürecindeyim, bunlardan hiçbirinin de beni dışlayacağını zannetmiyorum, zaten dışlasalar ben de onları dışlardım. ama mesela pek yakın olmadığım başka arkadaş gruplarım beni bir yere davet etseler, sevgili kişisini cumartesi akşamı evde bırakıp gitmek olur mu diye düşündüm dün. aslında olur, olmaz diye birşey yok, çok müthiş bir sorun değil. bilmeyen arkadaşlarımı evime davet edemem herhalde, öyle bir durumu olur. ama zaten evimde habire birini ağırladığım da yok, kırk yılın başı oluyor, o da olmayıversin. gerçi düşünüyorum, bir süre geçtikten sonra ben de sevgilim de durumlara alıştıktan sonra bir şekilde ayarlarız bu tür şeyleri.

aslında düşününce çok da sorun olmayacakmış gibi geldi. düşüncelerimi böyle yazmak iyi geliyor, kafamı toparlıyorum. okuyan herkesin görüş ve önerilerine açığım bu arada.

saygılar, sevgiler.

ilk açıldığım zaman girdiğim bir profil sitesinde, türkiye'den yüzlerce, belki binlerce profilin olduğunu gördüğümde şok geçirmiştim. "ulan madem bu kadar fazlaydınız, niye ortaya çıkmıyorsunuz amklarım???" ortada bu denli müthiş bir hak gasbı, bu denli yaygın bir sindirilmişlik, görünmezlik varsa, neden çıkıp da buna isyan etmiyor, hakkınızı aramıyordu bu insanlar, acaip garipsemiştim. tabii sonra alışıyor insan duruma, kanıksıyor.

ben açıkcası hem bireysel ve toplumsal bir hak gasbına uğradığımızı düşündüğümden, hem de başka aklı başında lgbt bireyler ile tanışmanın ve dayanışmanın en mantıklı yolu olarak gördüğümden, ilk açıldığımdan beri lgbt aktivizminin içinde olmaya çalıştım. ki ben öyle politik, ideolojik bir insan da değilimdir, hatta ülkedeki her bir politik oluşumdan ziyadesiyle hoşlanmayan biriyim, şu lgbt aktivizmi olmasa gayet apolitik sayılacak birisi olduğum halde.

bir yerlerde birisinin ağzından aktivizmin tanımını duymuştum, "hiç bir zaman bir sonuca ulaşacağına emin olamadığın halde, inandığın doğrular için emek harcamaktır" demişti. ne güzel bir tanım. hakkaten de böyle birşey.

çok müthiş bir aktivist de sayılmam, herhangi bir lgbt örgütüne dahil de değilim ama gerekli gördüğüm konular hakkında, işin bir ucundan tutuyor olmak bana inanılmaz iyi geliyor, iyi hissettiriyor. açık olmak gerekirse de, bu ülkede en aklı başında lgbt bireyleri hep aktivizmin içinden tanıdım, bu nedenle de içinde olmak, o aklı başında insanlarla aynı safta olmak iyi hissettiriyor.

zor mu bu iş, evet zor, bu ülkede hele çok zor. ama zor diye de hiç birşey yapmamak olmuyor. minnacık bir faydası da olacak olsa, yaptığınız işin sonucunun tek bir lgbt bireyin bile kendini biraz daha iyi hissedecek olması bile olsa, valla o çabaya değiyor. çok çok garip bir his bu. içinde bu hissi taşıyanlar olmasa, süper olmasa da yine de bu ülkede sağlanmış iyi kötü lgbt görünürlüğü bu noktalara gelemezdi, o da var.

ayşe arman'ın şöyle bir yazısı varmış bu konuyla ilgili, ona gelen mektupta biri bu konuyu madde madde sıralamış, okuyalım:

1- öncelikle şu konuda uzlaşalım. eşcinsellik bir seçim ya da tercih değil. tıpkı göz renginiz gibi, doğuştan gelir.
2- 5-6 yaşınızda bunu fark edersiniz ama kimseyle paylaşamaz, hatta kendinize bile itiraf edemezsiniz.
3- daha o yaşlarda, büyük bir suç işlemişçesine utanç ve korku duyarsınız.
4- feminen hareketleriniz varsa, okul hayatı sizin için tam bir işkence olacaktır. yaşınız ilerledikçe, bu eziyetin sizin yüzünüze karşı yapılan dozu azalacak ancak arkanızdan yine dedikodunuzu yapmaya devam edecekler. siz de üzülmeye...
5- ama an gelip alışacaksınız, kimseyi takmamaya başlayacaksınız.
6- aileniz de bu arada sizi sürekli deneyecek, sorgulayacak ve dikizleyecek! ortalıkta bırakılan rujlara, topuklu ayakkabılara ilgi gösterip göstermeyeceğiniz, gizli bir göz tarafından sürekli izlenecek. sürekli utanç dolu sorulara cevap vermek zorunda kalacaksınız.
7- topluluk içinde televizyon seyrederken, ekrana bir eşcinsel çıktığında, etraftan gelen tepkiler, sanki size söyleniyormuşçasına yüzünüzü kızartacak. bir an önce o ortamdan kaçmak isteyeceksiniz.
8- okul ve mahalle arkadaşlarınız size lakaplar takacak. “kız, kırık, top, yuvarlak, tekerlek” gibi. onlar sizi dışlayacak, siz de defalarca ağlayacaksınız.
9- herkes sizi, “içine kapanık, sessiz, uslu” olarak nitelendirecek, oysa sizin bir şeyleri gizleme çabasında olduğunuzu kimse fark etmeyecek.
10- ergenlikle birlikte, sorunlarınız daha da büyüyecek. her genç gibi. artık önünüzde keşfedilecek bambaşka dünyalar olacak. yalnız olmadığınızı, sizin gibilerin de varlığını ve kendilerini gizlediklerini fark edeceksiniz. “demek ki, yalnız değilmişim!” diyerek, bir süreliğine rahatlayacaksınız.
11- amaaaa zaman gelecek, gizlenebilmek çok daha zor olacak. zorluktan da öte, artık ağır gelmeye başlayacak. önce, kendinizi kendinize karşı aklamakla uğraşacak sonra kendinizi kabullenme sürecine gireceksiniz. kabullenebilirseniz şanslısınız, artık gizli bile olsa bir kimliğiniz var demektir.
12- ne kadar baskılamaya çalışsanız da, cinsel dürtüleriniz ortaya çıkmaya başlayacak. rüyanızda öpüştüğünüz bir kadın değil, bir erkek olacak mesela.
13- içinizde birtakım şeyler çığ gibi büyümeye başlayacak, artık paylaşıp rahatlamak isteyeceksiniz. internetiniz varsa ve şanslıysanız, kimliğinizi gizleyerek, birileriyle yazışacaksınız. onlar sizi bir miktar rahatlatacak ancak bu defa da korkularınızı artmaya başlayacak.
14- ne var ki gerçek hayatta size, komedi dizilerindeki gay karakterlere davranıldığı gibi davranılmayacak! taciz edilecek, dışlanacak, tehdit edilecek, hatta dayak bile yiyeceksiniz.
15- ergenlik bitimiyle birlikte ilk cinsel deneyiminizi yaşayacaksınız. belki daha erken belki daha geç. Âşık olduğunuzu sanacaksınız. hayatınız “o” olacak birden. fakat o günün birinde, sizi hiç hesaba bile katmadan çekip gidecek. mahvolacaksınız. çok geçmeden hayatınıza başka biri girecek, tekrar tekrar kalbiniz kırılacak. o kadar ki, artık kırılabilecek kadar büyük parça dahi kalmayacak. taş kalpli olup siz de başkalarını kırmaya başlayacaksınız.
16- eşcinsel mekânları keşfedecek, yeni arkadaşlar edineceksiniz. o kadar çok arkadaşınız olacak ki, kendinizi ünlü zannedeceksiniz. bir nevi geçmiş yılların hıncını alacaksınız bu dönemde. herkes peşinizden koşacak. sonra çoğunun boş olduğunu fark edip, daha çok acı çekeceksiniz.
17- hayatın hiçbir şeyi karşılıksız vermediğini, tattığınız mutluluk kadar acı çektiğinizi bilecek, mutlu olduğunuz anlarda bile korkup üzüleceksiniz.
18- artık arkadaşlarınıza gay olduğunuzu söylemekte bir mahzur görmeyeceksiniz. şaşıranlar olsa dahi, genelde olumlu tepkiler alacaksanız. destekleyecekler sizi.
19- artık insanlara kendinizi kabul ettirmeye çalışmayacaksınız, sizi kabul eden insanları hayatınıza alacaksınız.
20- hayata farklı bir pencereden bakacaksınız. cinsiyetsiz, kimliksiz tamamen özgürce.
21- derken, önünüze evlilik ve askerlik gibi iki önemli kâbus çıkacak.
22- askerlik yapmayı tercih ederseniz, taaa en başa dönüp, okul çağlarındaki gibi dışlanmaları, baskıları göze alacaksınız demektir. ya da eşcinsel olduğunuzu açıklayacak, bunu kanıtlayacak ve duvarınıza asabileceğiniz pembe bir tezkereye sahip olacaksınız. bu süreçte tahmin edemeyeceğiniz kadar aşağılanacaksınız. eşcinselliğiniz, geri dönülmez bir şekilde belgelenmiş olacak artık. kendinizi küçük düşmüş, fişlenmiş ve sanki ikinci sınıfmışsınız gibi hissedeceksiniz.
23- diyelim askerliğinizi yaptınız, bu defa da ailenizin “hadi artık evlen!” baskıları artacak. önünüzde üç seçenek olacak: a-) evlenmeyi reddedip, ailenize gay olduğunuzu açıklayacaksınız. b-) evlenmeyip durumu idare edeceksiniz. yani gay olduğunuzu gizleyeceksiniz. ama bu sefer de, “neden evlenmiyorsun?” baskılarıyla baş etmeyi göze alacaksınız. c-) hem kendinizi hem karşınızdakini mahvedecek, evleneceksiniz. ailenizi mutlu edeceksiniz ama boynunuza bir ip takıp, kendinizi asmış olacaksınız.
24- bunca şeye rağmen eşcinsel olmak, gerçekten bambaşka bir bakış açısı kazandırır size. ne erkek ne kadın gibi bakarsınız hayata. kadınların şefkatini, duygusallığını, mantığını, anaçlığını, erkeklerin gücünü, özgürlüğünü alır, farklı bir karışım olursunuz. özendirmiyorum, sadece kendi fikrimi, yaşadığımı söylüyorum. lütfen kimse bu yazıyı okuyarak eşcinsel olmasın!
25- ve unutmayın herkesin, hepimizin çevresinde eşcinseller var. çocuklarınızın da eşcinsel doğmayacağını garanti edemezsiniz. sevmeseniz de yargılamayın...

http://www.hurriyet.com.tr/bakin-bir-esc...

çocukluk, ergenlik ve kendini keşfediş konularına birşey demiyorum da, sonrasında iyice negativiteye bağlamış bu arkadaş. özellikle 24. maddeyi komik olsun diye mi yazdı anlamadım. yalnız hayata karşı tutumunuz, aslında sizin elinizde, kontrolünüzde olan birşey, hayatta ne olursa olsun bunu negatif veya pozitif olarak algılamak yine sizin elinizde olan birşey. bu durum herşeyi güllük gülistanlık yapmıyor belki ama eşcinselsiniz diye hayata bu denli negatif bir bakış açısı ile yaklaşmak biraz kolaycılık sanki. tamam eşcinsel olmanın, hele bu ülkede eşcinsel olmanın pek çok dezavantajı var ama kendiniz güçlü durabilirseniz, kendinize destek sağlayabilecek bir ortam kurabilirseniz, o kadar da negatif olacak bir durum yok bence.

bence eşcinsellerin medyaya yansıyan yüzü de ya "bizim halimiz çok kötü" diye ağlamak ve sempati toplamak için negatif olanlar oluyor ya da özellikle negatiflerini mi seçiyorlar bilmiyorum ama, bu ülkede medyaya bir şekilde yansıması gereken ve diğer lgbt bireylere iyi rol model olabilecek, pozitif mesajlar verebilen eşcinsellere de ihtiyacımız var, hem de çok var.

not: pozitif rol model olarak da kerimcan durmaz kişisini göremiyorum ben, kusura bakmayın.

çarşamba akşamı aile grubunun en tatlı annesi ile buluştuk, ilk defa başbaşa bir yere oturduk ve bayağı bir dert paylaştık. tabii en çok ben konuştum, bütün durumlarımı, geçmişimi, ilişkilerimi, ailemi herşeyi anlattım. kaç saat oturduk bilmiyorum ama bayağı bir uzun oldu. anlattığım herşeyi ilgi ile dinledi, kendinden örnekler verdi, benim durumlarımla inanılmaz empati yaptı, beni çok iyi anladığını hissettim. anlatırken bazı noktalarda gözyaşlarımı tutamadığım oldu, ama sağlam içimi döktüm. bana "bu anlattıkların beni çok şaşırttı, sen çok bu konuları aşmış bitirmiş gibi duruyordun oysaki" dedi. kendi yaşadıklarını, kendi oğlu ile olan ilişkisinden örnekler verdi, o da bana sorular sordu, beraber çözümleri konuştuk, valla tam terapi gibiydi. bana pek çok güzel şey söyledi bu güzel kadın. sevgilimin fotosunu gösterdim, çok tatlı buldu, en kısa zamanda tanışmak istiyorum dedi. tüm bu konuşmalar bana o kadar iyi geldi ki. ilk defa benden büyük ve anne olan birine bu kadar detaylı, bu kadar dostane bir şekilde hayatımı açık açık anlatabildim, ne nimetmiş anlatamam. iyi ki bu aile grubunu bulmuşum, iyi ki bu güzel insanları tanımışım, çok şanslıyım, ama şansımı da kendim yarattım tabii, o da var.

sanırım gittikçe eşcinselliğimle ilgili korkularımı yeniyorum, rahatlıyorum bu konularda. iyice bu konunun kafamda bir korku unsuru olma özelliğini yitirmeye başladığını farketmeye başladım. bir sonraki aşama olarak en yakın arkadaşıma açılmak kaldı, onu da bugün yarın gerçekleştirebilicem gibi geliyor. yavaş yavaş gelişiyor valla ama azıcık azıcık da olsa yapabiliyorum sanırım. psikiyatrist hanım da bu haftaki görüşmemde mizacım gereği çok kontrollü biri olmamdan dolayı açılma işinin bu kadar zaman aldığını söyledi. benimki de böyle oldu n'apim, doğuştan sülalesi rahat insanlara çok gıpta ettiğimi söylemiştim.

bu arada psikiyatriste de gitmeye devam ediyorum ama o ilk gitmeye başladığım dönemdeki depresif halim, kaygı nöbetlerim, dibe vurmalarım falan tümden geçti sayılır. uzun süredir, haftalardır kendimi gayet iyi hissediyorum. mutluluktan havalara da uçmuyorum belki ama yani stabilim, normallerime döndüm yani. üstelik ilaç falan da kullanmıyorum. psikiyatriste de artık bir kaygı silsilesi soru listesi ile de gitmiyorum, daha rahatım oraya giderken de. ama kaygı durumlarım düşmüş olduğu halde gitmeye ve erişebildiğim tüm psikolojik ve sosyal desteği almaya devam edeceğim, ta ki bu konular hakkında süper rahat bir insana dönüşene dek.

öncelikle zirvedeki tek kadın (ve de güzel bir kadın) yazar olarak fena halde görüntümüzü kurtarmış kişi oldu, kendisine teşekkür borçluyuz bence bu konuda. bunun yanında hoşsohbetiyle de gecemize güzellik katmıştır. aslında kendisiyle daha fazla konuşmak, daha fazla tanımak isterdim ama sürekli başka konular açıldı, pek konuşamadık. bundan sonra daha sık düzenlenmesini umduğum ankara'da zirvelerinin bir sonrakinde daha çok görüşmeyi umarım kendisiyle. saygılar sevgiler kendisine.

valla bu sözlük vasıtasıyla tanıştığım ilk kişidir kendisi, çok iyi, hoşsohbet ve kendiyle barışık biridir. ilk görüşmemizde de güzel zaman geçirdik kendisiyle, daha sonra da kendisini ankara'nın zirve organizatörü olarak tanıdım, çok güzel buluşmalara vesile olmuşluğu vardı, yalnız bir seneye yakındır ortalarda gözükmüyordu, hayatında önemli bir adım atmak için uğraştığını biliyordum, ses etmedik, başka kimse de etmeyince, ankaralı yazarlar olarak birbirimize hasret kalmışız bu arada. şimdi hayatında işleri yoluna koyduğuna göre, bundan sonra kendisinden yeni organizasyonlar beklemekteyiz. saygılar sevgiler kendisine.

kendisi ile geçen seneki izmir zirvesinde tanışmıştık, o zirve de pek güzel geçmişti. aradan geçen onca zamandan sonra, sözlüğe yazıp başkalarından tavsiye istediğim bir soru konusunda, ta ülkenin öteki ucundan bana yardım etti kendisi sağolsun, bu kadar da nazik, düşünceli ve iyi bir insan kendisi. ben de adına zirve açtım teşekkür olarak, zirve de harika geçti, kendisi güzel birşeye vesile olmuş oldu. pozitif enerjili güzel insan, iyi ki varsın.

düzenlediğim ilk zirve oldu, gerçi düzenlemek için de çok birşey yapmış değilim, ancak başlık açtım ama güzel bir katılım sağlandı, ankara'daki yazarlar olarak özlemişiz birbirimizi, uzun zamandır görmediğim güzel insanları gördüm, yeni birkaç kişiyle tanıştım, gayet de keyifli geçti. mekan seçimi konusunda çok başarısız davranmışım, onu da yakın bir başka yere geçerek çözebildik allahtan. bu zirveye katılan herkese ama özellikle bu zirvenin düzenlenmesine vesile olan nikimsi beye teşekkürlerimi ve sevgilerimi sunarım.

geçen sene bu zamanlar çok istediğim ve birileriyle tanışmaya çok ihtiyacım olduğu halde, yapılan zirvenin kapısının önüne kadar gidip içeri girememişliğim vardı. kafamda çılgınca korkular yüzünden. tam psikolojik vakaydım. bir sene sonra sözlük zirvesi düzenleyen kişi oldum, taş gibi de zirve yaptık, bir sürü güzel insan geldi, çok da eğlendik. eh bayağı bir gelişme var bende sayılır herhalde. mutluyum. bu sözlük bana çok güzel şeyler kattı.

3.cadre leman kultur'e gectik, starbucks'a cok yakin.

buraya gelecegim diye yazmayip, bana ozelden gelecegini soyleyen uc dort kisi daha oldu, ankarada olup da musait olanlar kacirmasin bence, zira eythymos zirve duzenlemeyi birakali beri ankarada zirve olmuyor neredeyse.

bu tür öykülerden bir derleme zamanında kitap olarak yayınlanmış (bkz: canım ailem)

kaos gl'nin lgbt bireylerin ailelerine açılma öykülerini toparladığı, 2010 tarihli kitabı.

şu adresten pdf hali indirilebilir: http://aciktoplumvakfi.org.tr/pdf/canimailem.pdf

ankara'daysanız ve başka lgbt kişiler ile hornet dışı bir yerde tanışmak, kaynaşmak isterseniz, kaos'un etkinliklerine bakabilir, size uyan birine katılabilirsiniz:

kaos kültür merkezi yeni döneme başlıyor: kkm'nin kasım programı, sonbaharın döktüğü yapraklar kadar renkli!
1 kasım salı, 18.00
gökkuşağı aile grubu aylık toplantısı
ankara’ da lgbt’ lerin aileleri, her ayın ilk salı günü buluşup kendi yaşadıkları süreçleri paylaşıyor. kasım ayı toplantısına katılmak için 0 537 461 8808 numaralı gökkuşağı aile hattı’nı arayabilirsiniz.

3 kasım perşembe, 11.00 -13.00
lgbti hakları atölyesi
kaos gl, pembe hayat derneği gönüllülerine, danışma hizmeti veren uzman ve stajyerlerine dönük gerçekleştirilen insan hakları atölyelerinde bu ay cinsel yönelim, cinsiyet kimliği kavramları, lgbti hakları ve sosyal hizmet ile ilişkisi konuşulacak.

4 kasım cuma, 14:00 – 17:00
heteroseksim eleştirisi ve altarnatif politikalar dersi
ankara üniversitesi, cebeci kampüsü, sbf
toplumsal cinsiyet çalışmalarında cinsel yönelm ve cinsiyet kimliği ayrımcılığının topumsal cinsiyet ile ilişkisinin tartışıldığı heteroseksizm eleştirisi ve altarnatif politikalar dersleri başladı. kasım ayının ilk ders konusu 'heteroseksizmin kurumlari: sosyal politikalar’ olacak.

4 kasım cuma, 18.30
film gösterimi: astrıd
ankara üniversitesi, cebeci kampüsü, ahmet taner kışlalı sanatevi
ankara üniversitesi iletişim fakültesi, isveç büyükelçiliği, kaos gl ve pembe hayat dernekleri ortaklığında gerçekleşen film gösterimlerinde yeni dönemin ilk filmi astrıd’ in nin konusu: pippi uzunçoraplı korsan gibi çocuk kitaplarıyla dünyada 150 milyon satış rakamına ulaşan astrid lindgren kimdir, anlattığı hikayeler nereden gelir ? nesiller boyu türkiye dahil pek çok ülkede çok sevilen, kitapları filmlere, televizyon dizilerine kaynaklık eden yazarı genç nesillere de tanıtmak için hazırlanmış renkli ve kapsamlı bir belgesel.

yönetmen kristina lindström hakkında: isveç devlet televizyonu svt için çektiği belgesellerle pek çok ödül kazanan gazeteci kristina lindström, 10 yıldır svt televizyonu kültür bölüm başkanıdır. 2012 yılında çektiği ilk filmi palme ile sinema dünyasına da atılan yönetmenin bu ikinci uzun metraj belgesel filmi.

film gösterimi ücretsiz ve katılıma açıktır.

5 kasım cumartesi, 11.00-12.15
yoga atölyesi; içsel denge
lgbti’lerin kendi bedeni üzerine düşünmesine, bedenini keşfetmesine, güçlendirmesine, kişinin sınırlarını tanımasına ve iyi hissetme yollarını bulmasına odaklanan 'beden ve farkındalık’ temalı yoga atölyeleri kaos gl derneği ve atölye yoga ortaklığında yapılmaktadır. atölyenin ilk dersinde yoga eğitmeni anıl seren ile 'içsel denge’ çalışılacak.

6 kasım pazar, 14.00 – 17.00
gökkuşağı bahçe atölyesi
vegan ekolojik buluşmalar yeni dönemde de devam ediyor. yeni döneminin ilk buluşmasında damla koç ile 'teraryum yapımını’ öğreniyoruz. hep birlikte atmaya kıyamadığımız ne varsa süslüyor, boyuyor, çiçekler dikiyoruz.

11 kasım cuma, 14:00 – 17:00
heteroseksim eleştirisi ve altarnatif politikalar dersi
ankara üniversitesi, cebeci kampüsü, sbf
toplumsal cinsiyet çalışmalarında cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği ayrımcılığının toplumsal cinsiyet ile ilişkisinin tartışıldığı derslerin kasım ayı ikinci konusu 'heteroseksizmin kurumları: tıp’ olacak.

12 kasım cumartesi, 11.00-12.15
yoga atölyesi; ana odaklanma
lgbti’lerin kendi bedeni üzerine düşünmesine, bedenini keşfetmesine, güçlendirmesine, kişinin sınırlarını tanımasına ve iyi hissetme yollarını bulmasına odaklanan 'beden ve farkındalık’ temalı yoga atölyeleri kaos gl derneği ve atölye yoga ortaklığında yapılmaktadır. bu haftanın atölyesinde yoga eğitmeni gülen toker ile 'ana odaklanma’ çalışılacak.

13 kasım pazar, 11.00 – 18.00
lgbti aktivistler için motivasyon atölyesi
kaos kültür merkezinin yeni dönem etkinliklerinden olan lgbti aktivistler için motivasyon atölyeleri başlıyor. ayda bir kez gerçekleşecek atölyelerinin ilk buluşmasında aykut atasay ile 'toplumsal barış için içsel barış’ çalışılacak.

18 kasım cuma, 14:00 – 17:00
heteroseksim eleştirisi ve altarnatif politikalar dersi
ankara üniversitesi, cebeci kampüsü, sbf
toplumsal cinsiyet çalışmalarında cinsel yönelm ve cinsiyet kimliği ayrımcılığının toplumsal cinsiyet ile ilişkisinin tartışıldığı derslerin bu hafta ki konusu 'heteroseksizmin kurumları: hukuk’.

19 kasım cumartesi, 11.00-12.15
yoga atölyesi; köklenme
lgbti’lerin kendi bedeni üzerine düşünmesine, bedenini keşfetmesine, güçlendirmesine, kişinin sınırlarını tanımasına ve iyi hissetme yollarını bulmasına odaklanan 'beden ve farkındalık’ temalı yoga atölyeleri kaos gl derneği ve atölye yoga ortaklığında yapılmaktadır. bu haftanın atölyesinde yoga eğitmeni ekin arıkan ile 'köklenme’ çalışılacak.

25 kasım cuma, 14:00 – 17:00
heteroseksim eleştirisi ve altarnatif politikalar dersi
ankara üniversitesi, cebeci kampüsü, sbf
toplumsal cinsiyet çalışmalarında cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği ayrımcılığının toplumsal cinsiyet ile ilişkisinin tartışıldığı derslerin kasım ayı son konusu 'heteroseksizmin kurumları: eğitim’.

26 kasım cumartesi, 11.00-12.15
yoga atölyesi; geçicilik
lgbti’lerin kendi bedeni üzerine düşünmesine, bedenini keşfetmesine, güçlendirmesine, kişinin sınırlarını tanımasına ve iyi hissetme yollarını bulmasına odaklanan 'beden ve farkındalık’ temalı yoga atölyeleri kaos gl derneği ve atölye yoga ortaklığında yapılmaktadır. bu haftanın atölyesinde yoga eğitmeni gülen toker ile 'geçicilik’ çalışılacak.

26 kasım cumartesi, 14.00 – 17.00
ankara gökkuşağı aile grubu ile açılma toplantısı
gökkuşağı aile grubundan ailelerle, lgbti’lerin buluşacağı açılma toplantısında ailelerle ailelerin açılma süreçleri ve lgbti’lerin ailelere açılma süreçleri, deneyimleri konuşulacak.

27 kasım pazar, 11.00 – 14.00
homofobi transfobi karşıtı öğrenci kahvaltısı
homofobi ve transfobi karşıtı öğrencilerin ayda bir kez bir araya geldiği kahvaltılı buluşmalar yeni dönemde de devam ediyor. kasım ayı buluşmasında bir araya gelecek öğrenciler kampüsler arası dayanışma yollarını konuşacaklar.

etkinliklere katılmak için ve bilgi almak için [email protected] adresine mail atabilirsiniz.
etkinlik mekânları yalnızca etkinlik katılımcılarına bildirilecektir. (güvenlik açısından maalesef)