zor da olsa sonunda yüz yüze görüşebildiğim yazar. muhabbeti akıcı, ortam ve şartlar uygun olduğunda deli eğlenilecek bir tip. britney'nin hikayelerinden zaman bulursak, ona `i can get you relax i have car` diyeceğim ve eğleneceğiz.

nisan ortasında kar fırtınası yaşayan, demir perde ülkesi şehrini andıran, merkez bölgesi sıkıcı, çevre bölgeleri kafayı yedirtici olan şehir. arada bir birileri* geliyor da iki muhabbet oluyor. darısı diğerlerinin başına efinim. * *

az önce söylenecekler söylendi, hesaplar geldi. işte, sandığımdan daha az geldi hesap. düşünmeden, içtenlikle ödedim.

aslında herşeyi bildiğini bir anda söyleyerek şoka sokan insan. daha karpuz keseceeğdik oysa ki.

görülen yerde ilgili butondan şikayet edilmesi gereken video.

resmi dili bati ermenilerinin kullandigi dil ile ayni degildir, bu sebeple turkiye ermenileri, ermenistanlilari anlamakta gucluk ceker. trans kafkasya'da denize kiyisi olmayan yegane - nahcivan'i saymaz isek- ulkedir*, bati ve dogudan uygulanan ticari ambargo sebebi ile iran ve gurcistan ile ticari iliskileri hayati onem tasir.
halki zengin degildir, ama muzik ve sanat kulturu gelismis bir yapiya sahiptir. satranc'ta dunyanin en basarili ulkeleri arasindadir.

okuduğum, bitirdiğim, eğitimim sırasında tüm dünyayı gezme olanağı sunan, yurtdışında araştırma için birden fazla enstitüden burs almayı sağlayacak kadar bana ve çevremdekilere yeterli akademik ve kültürel arka planı vermiş okul tipi. genel olarak özel önüversite diye geçse de orjinal kategori ismi vakıf üniversitesi'dir. türkiye'de bu okulların bünyesinde öyle tipler vardır ki adamı şoka sokar.
sırf üniversite seçme sınavında burs kazanmış diye derste hocalarına `hocam ben bursluyum diğer öğrencilerden bir farkım olmalı bu not bana göre değil, akıllı olun akıllıaa!!` diyebilecek zengin züppe orospu çocuğu olmayan amsalaklardan tut, sabahlara kadar ders çalışan araştırma yapan ferrarili mafya çocuklarına kadar çok geniş bir öğrenci spektrumunu kapsar bu okullar türkiye'de.
bünyesinde barınan öğrencilerin çoğu bu vakıflara senelik çok yüksek bir nakit akışı kazandırır, bu nakit akışı finansal dağılımın dengeli olduğu kurumlarda sonraki dönem ve jenerasyonlara daha iyi ekipman, kütüphane ve sosyal olanak olarak geri döner. özellikle türkiye'de holding destekli olmayan pek çok üniversite bu yol ile kaynaklarını finanse eder, devlet desteği yoktur.

kuzey amerika'da ivy league diye adlandırılan okulların çoğu özel üniversitedir ve bu üniversiteler, dünyanın farklı coğrafyalarında yer alan pek çok diğer özel üniversite ile birlikte en başarılı araştırmaları ve bilimsel ilerlemeleri kaydederler. burada okuyan, yetişen ve sonrasında bilim insanı olan öğrencilerin çoğu da zengin züppe orospu çocuğu'dur en arisinden. asıl değinmek istediğim konu; tecrübe edebildiğim kadarı ile üniversite sonrası neler olduğu gerçeği aslında. bu satırları okuyan genç arkadaşlar var ise en azından onlar için güzel bir analiz olur gibime geliyor.
türkiye'nin hatırı sayılır devlet okullarından mezun çok yakın 4 arkadaşım var mesela, eğitim hayatları boyunca yanlarındaydım, onlar da benim yanımdaydı, birbirimizi gözlemleme olanağı bulduk ister istemez. eğitimlerini sürdürdükleri 5 yıl boyunca okula vize ve final dışında gitmeyen bu arkadaşlar her dönem 7-8 ders vererek, akademik eğitim aldıklarını zannederek okulu bitirdiler. okulun onlara kazandırdığı tek şey devlet okulu diplomasi ve kpss'den devlete atanmak için sahip oldukları eli kolu uzun amcalar oldu. şu an bu adamların istisnasız hepsi yurtdışında ingilizce eğitimi alıyor; çünkü okullarında gördükleri akademik dil eğitimi lise eğitiminden farksızdı, ve hepsi `dünyanın en iyi okullarından birinden mezunsunuz, türkiye'nin en yüksek kademelerine uzanırsınız, yurtdışında söyleşiniz böylesiniz` gazi ile mezun oldu. şimdi biri eğitimini ilerletmek için master başvurusu yapma aşamasında ve okulu ingilizce transkript hazırlamayı geç, 2.5 aydır bir dilden bağımsız olarak transkript göndermekten tamamiyle aciz bir hizmete sahip. aldığı eğitim sırasında araştırma alışkanlığı kazanmadığından, `araştırma kağıdı`* nedir, `sunum` nedir, referans vermek nedir bilmediğinden ve bu konuda çalışması olmadığından kabul alması da imkansıza yakın oluyor. daha geçen sene hizmete açılan internet tabanlı otomasyon sistemi ise mezun olduğu için onun kullanımına kapalı durumda. telefon açıyor `ne istiyorsun` diye cevaplanıyor arama, ders aldığı hocalardan referans istemesi ve doçent olmuş bu hocaların ingilizce referans yazmaktan aciz olmaları ayrı bir trajik türkiye parodisi. bu bahsedilen okulların hepsi istanbul'daki devlet okulları, anadolu'nun pek çok şehrinde yer alan üniversiteler hakkında denecek pek bir şey yok zaten.

`aa genelliyorsun ama hepsi öyle değil` dediğini duyar gibiyim, bunlar sadece birer örnek, bardağın boş tarafı. ne olursa olsun bilim, akademik araştırmada en önemli şey disiplinler ve diller arası çalışmaları karşılaştırabilmek ve bu çalışmaları referans göstererek literatüre katkıda bulunabilmektir. türkiye'de bunu yapan (ya da yapmaya çalışan) okulların hatırı sayılır bir kısmı da ne gariptir ki özel üniversite diye adlandırılan okullardır. istenildiği kadar küfredilsin, suratına tükürülsün, arkasından parmaklansın, ne yazık ki durum budur efinim.

üniversitede hocasına aşık olan insan modelinin bir ust versiyonu, minimum 1 sene boyunca tez danismani ile birlikte haftanin 5 gunu ayni odada tikili kalip yavas yavas dunyanizi daraltir ve kendinizi ucuruma dogru suruklersiniz.

eger bilgi sahibi insanlarin her ne olursa olsun albenisi oldugunu dusunuyorsaniz son derece normal olan durum, bunun size tek yarari o dersten full not ile gececek olmanizdir. baska birsey beklemek pek ihtimal dahilinde olmamalidir.
daha beteri
(bkz: tez danışmanına aşık olan insan)

korkma, kimse senin kişiliğin ile oynayamayacak. çevrendeki insanların popülerlik uğruna yaptıkları edebiyatı her zaman dinle, ama örnek alma. profesyonelce arkadaşlık kurmayı öğren ve her konuda sabırlı ol. önünde uzun yıllar var, seni kimse düşüncelerinden ve hayal ettiklerinden alıkoyamayacak.
kendin gibiler ile iletişim kurmaktan çekinme, bak bu satırları okuyor isen senden belki 2-3 yaş belki de 30 yaş büyük olan ve seninle aynı sorunları çekmiş insanlar var.
gelecek konusunda, yalnızlığın konusunda gereksiz yere fazla endişelenme. insanoğlu öyle bir varlık ki, en umutsuzluğa kapıldığı dönemlerde bile hayatta kalmasını bir şekilde biliyor. önündeki 5 sene kendi gelişimin için çok önemli, kendi kişiliğini olgunlaştırmak için kullan bu zamanı. biliyorum, cinsellik senin için çok önemli ve canını çok sıkıyor tam olarak kafanda kuralları oturtamadığın için. kendini hazır hissettiğin zaman cinselliği de yaşayacaksın, ama o zaman gelene kadar asla kendini çevreni baz alarak yargılayayım deme.
daha çok küçüksün, hata yapmanın tadını çıkar. yardım gerektiğinde, yardım istemeyi öğren. internet bunun için en iyi yollardan biri destek için, sana bir tık uzaklıktayız.

ilerki yıllarda sayisinin ekseriyetle artması beklenen tayfadır.
bir elin parmaklarını geçmeyecek bir kadro ile kanada gibi büyük bir memleketin neredeyse tüm ele gelir büyük şehirlerini temsil eden yazarlar topluluğudur aslen. batı yakasından başlayarak vancouver'dan ontario'nun beşigi toronto'ya, başkent ottawa'dan quebecois montreal'e kadar her yerdeyiz.

ilişki sürecinden sonra rahatlamak, yeni bir ilişkiye başlamadan önce kondisyonu kaybetmemek için gerekli dost. yıllarca sürüp hala duygusal bir birlikteliğe dönüşmeyenleri de var.

hapishanedeki suit'inde zamanini gecirirken evlendirilen, semirtilen, kendine insan demek ile felsefi varligini sorgulatan pek cok bireyin kahraman olarak nitelendirdigi eleman. dogu karadenizli delikanlilardan.

aramda saat farkı olmasa saatlerimi düşünmeden birlikte harcayabileceğim adam. muhabbetinin verdiği haz bisküvi parçacıklı vanilyalı dondurma gibi birşey, karizmasını çizebilecek pek elemanın olduğunu sanmıyorum bu civarlarda.

istediklerini alabilmesi için daha çok fırın ekmek yemesi gereken insan, bir nevi stajyer efinim. *

zirvenin yarisina kadar kendisini baska bir yazar nicki ile karistirinca pek bir ayip oldu, allahtan sordum sonrasinda da farkina vardim rezilligimin. tetris oynayarak muhabbet cevirebiliyor.

su anki profil resmi ile gulumsemeye neden olan yazar.

cok muhabbete girememis olsam da zirvenin son demlerinde dalyandeltasi ile birlikte kafa bir adam oldugunu fazlasi ile belli etmistir. umarim ilerde tekrardan oturur muhabbet etme sansi buluruz.

samimiyetle mutlu olmasini istedigim insanlardan biri. ortama girdiginde odagi uzerine ceken bir yapisi var kisilik ve muhabbet olarak, hafife alinacak bir yetenek degil bu. gun gelecek kendisi ile ayni sehirde yasamaya baslayacagiz * ve o zaman arkadasligimiz pekisecek iyice. yazin da new york'un sokaklarinda bu adam ile gezip tozmassam icimde kalir ahanda buraya yaziyorum.

her etkinlik için saatlerce yol çeken adam, üşenmiyor. o süre boyunca insanlar ülke değiştiriyor ulan.